Royal Academy of Cambodia
While the Republic of Korea (ROK) is one of the world's wealthiest nations, the Democratic People's Republic of Korea (North Korea) is still a developing nation. The two Koreas share the same language.
It's a pity when people who speak the same language are unable to communicate with one another.
When it comes to unification between the South and North Koreas, different perspectives from Korean citizens in both countries exist. For example, many young people in South Korea do not want to unite with North Korea because the North Korean economy is still in a developing state.
Many people believe that if the two Koreas unite as one country, the South Korean economy will suffer for at least ten years because they will have to share their responsibilities with North Korea, which has a poor economy and a low standard of living.
The main factors to consider are the challenges and difficulties of unification; however, the two Koreas will not be able to unite as a single nation because they are linked to powerful countries such as China, Russia, Japan, and the United States.
Every person born into this world requires power, money, happiness, prosperity, and other good things in order to live a happy and prosperous life.
Everyone wishes for nearly the same thing, but each person bears a different level of responsibility. Ordinary people will bear primary responsibility for their lives and families, and their work and decision-making will have an impact on the family's limitations. Those in positions of great power have a responsibility and make decisions that affect the entire country, and their decisions can even determine the country's rate.
The main point to remember is this: what kind of person are you? And what kind of responsibilities do you have to deal with?
The two Koreas are victims of their leaders' ambitions, as well as victims of powerful countries who need to use them as berries to protect their adversaries.
Please keep an eye on the competition between the United States and China, as well as Japan and China, and don't forget Russia (the most docile tiger).
President Moon of South Korea has tried many times to talk about peace on the Korean Peninsula, and he wants to unite the peninsula as a single country. His speeches at U.N. General Assembly on September 21, 2021, were interpreted in a variety of ways. His goal should be to accomplish the following:
1. That will be President Moon's final UN appearance before the March 9, 2022 presidential election in South Korea. This isn't the first time he's spoken out about the case, but this time he's saying it loudly.
2. His speech at the U.N. General Assembly on September 21, 2021 will be remembered as a meaningful legacy for the Republic of Korea's next president, and he will be remembered as a president who worked tirelessly to bring Korean families from the south and north together. Despite the fact that his mission to peacefully work (or reunite) with North Korea will not be completed during his presidency, he must speak about it because it is critical to his presidency and, most likely, to his family or relatives in North Korea.
3. President Moon recognizes that the Korean War, also known as the Korean Peninsula Conflict, cannot be resolved without US and Chinese cooperation. In his speeches, he has made specific mention of the United States and China.
4. When President Moon is no longer President of the Republic of Korea, he would be happy to meet with his relatives and explain that despite his best efforts, he was unable to bring the two Koreas together, and that his relatives would not blame him because they recognize the difficulty of the task.
5. While his speeches on the end of the Korean War did not produce significant results, they did allow Korean families in the South and North to meet once a year.
6. His speech at this time is also a good message for North Korea's leader to understand South Korea's good intentions. South and North Korean leaders will one day realize that only people who speak the same language can solve their own problems.
Should Korea seek assistance from ASEAN?
President Moon has publicly asked ASEAN for assistance in finding a viable solution to the Korean Peninsula conflict. It's admirable that he has a strong desire to resolve the crisis, despite the fact that he was unable to do so during his presidency, but history will remember him.
The Korean president should write an official letter to an ASEAN Chairperson requesting assistance; sometimes a good start in the right place can yield big results.
They will consider the direct message and back-door diplomacy in ASEAN ways. Working in ASEAN would be most effective with quiet diplomacy and hard work.
Cambodian Prime Minister Hun Sen has extensive ASEAN experience, and he is currently working to resolve Myanmar's crisis through ASEAN channels. They should devote more time to listening to ASEAN's needs and concerns in order to resolve the crisis.
They should not force ASEAN citizens to eat bread or pizza on a daily basis because rice is the region's staple food.
They should focus on culture, tradition, norms, and needs in politics, and then discuss what local people want. There is, however, no such thing as perfection in the world. On paper, we can write number one, but in practice, we will not see number one.
........................
Dr. Seun Sam is a Policy Analyst at the Royal Academy of Cambodia. All views in this article are his own.
RAC Media
នាព្រឹកថ្ងៃចន្ទ ១០ រោច ខែកត្តិក ឆ្នាំឆ្លូវ ត្រីស័ក ព.ស.២៥៦៥ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ២៩ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២១ វិទ្យាស្ថានខុងជឺនៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា និងគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពផ្សាយប្រជាជនខេត្តជាំងស៊ី បានរៀបចំពិធីប្រគល់-ទទួលសៀវភៅស្តីអំពីប្រទេសចិនជាខេមរភាសារបស់គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពផ្សាយប្រជាជនខេត្តជាំងស៊ីជូនវិទ្យាស្ថានខុងជឺនៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជាតាមប្រព័ន្ធវីដេអូ ដែលមានការចូលរួមជាអធិបតីពីឯកឧត្តមបណ្ឌិតសភាចារ្យ សុខ ទូច ប្រធានរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា, ឯកឧត្តមបណ្ឌិត យង់ ពៅ អគ្គលេខាធិការរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា, សហនាយកវិទ្យាស្ថានខុងជឺនៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា និងភាគីចិន មានការចូលរួមពី លោក LI LONGWU ប្រធានឃោសនាការលេខាបក្សខេត្តជាំងស៊ី និងថ្នាក់ដឹកនាំជាច្រើនរូបទៀត។
លោក LI LONGWU បានលើកឡើង និងជឿជាក់ថា តាមរយៈកិច្ចសហប្រតិបត្តិការដ៏ល្អប្រសើរនេះ នឹងផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់ការផ្លាស់ប្តូរវប្បធម៌រវាងប្រទេសកម្ពុជា និងខេត្តជាំងស៊ី ប្រទេសចិន ក៏ដូចជាការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នារវាងប្រជាជន និងប្រជាជន ជាពិសេស គឺការតភ្ជាប់ដួងចិត្តរវាងប្រជាជននៃប្រទេសយើងទាំងពីរកម្ពុជា-ចិន។
ឯកឧត្តមបណ្ឌិតសភាចារ្យ សុខ ទូច យល់ឃើញថា នេះជាការបោះជំហានថ្មីបន្ថែមទៀត ក្នុងការពង្រឹងទំនាក់ទំនងរវាង ចិន និងកម្ពុជា ជាពិសេសក្នុងវិស័យសិក្សា និងស្រាវជ្រាវ ដែលអ្នកសិក្សារបស់ប្រទេសយើងទាំង២ អាចសិក្សាស្វែងយល់ ពីគ្នាបន្ថែមទៀតទាំងប្រវត្តិសាស្ត្រ វប្បធម៌ សេដ្ឋកិច្ច និងនយោបាយ។
នៅក្នុងពិធីប្រគល់-ទទួលនេះ លោកស្រីសាស្រ្តាចារ្យរង GAN MIN នាយិកាភាគីចិនវិទ្យាស្ថានខុងជឺនៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា បានតំណាងគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពផ្សាយប្រជាជនខេត្តជាំងស៊ី ដើម្បីប្រគល់សៀវភៅជូនវិទ្យាស្ថានខុងជឺនៃរាជបណ្ឌិត្យ សភាកម្ពុជា។
គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា គម្រោងបោះពុម្ពផ្សាយសៀវភៅជាខេមរភាសានេះ មានចំនួន ១០ ប្រភេទ សរុប ៤០០០ក្បាល រួមមាន៖ “ប្រវត្តិទំនាក់ទំនងកម្ពុជា-ចិន”, “វប្បធម៌ចិន” ចំនួន ៤ ប្រភេទ, “ទឹកដី និងប្រពៃណីអ្នកស្រុកចេនឡា”, “ប្រទេស ចិន មានលោកប្រធាន ម៉ៅ សេទុង”, “សុខភាពល្អ អាស្រ័យលើទម្លាប់”, “ទស្សនវិជ្ជាឡៅជឺ” និង“ទស្សនវិជ្ជាខុងជឺ”។ សៀវភៅទាំងអស់នេះ ផ្តោតសំខាន់លើការពិពណ៌នាអំពីប្រវត្តិសាស្រ្តនៃការផ្លាស់ប្តូរវប្បធម៌កម្ពុជា និងចិន ក្នុងគោលបំណងបំពេញតម្រូវការមិត្តអ្នកអានកម្ពុជា និងជំរុញការស្វែងយល់គ្នា ការសិក្សាពីគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងការផ្លាស់ប្តូរវប្បធម៌រវាងកម្ពុជា និងចិន។
RAC Media
កម្ពុជានឹងធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះនៃកិច្ចប្រជុំកំពូលអាស៊ី-អឺរ៉ុបលើកទី១៣(ASEM13)ហើយកិច្ចប្រជុំកំពូលនេះនឹងធ្វើឡើងចាប់ពីថ្ងៃទី២៥ ដល់ទី២៦ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២១ (ត្រូវរៀបចំឆ្នាំ២០២០ ប៉ុន្តែលើកពេលដោយសារជំងឺកូវីដ-១៩)។ កិច្ចប្រជុំកំពូលអាស៊ី-អឺរ៉ុបគឺជាក្របខណ្ឌនៃកិច្ចសហប្រតិបត្តិការធំជាងគេបំផុតក្រៅពីអង្គការសហប្រជាជាតិដោយតំណាងឱ្យ ៦០%នៃប្រជាជនពិភពលោក ៥៥%នៃពាណិជ្ជកម្មពិភពលោក ៦៥%នៃសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក និង៧៥%នៃទេសចរណ៍ពិភពលោក។ ទាំងនេះជាចំណែកសំខាន់លើធាតុចូលក្នុងការពង្រឹងពហុភាគីនិយមដើម្បីកំណើនរួម។ នៅក្នុងបរិបទអន្តរជាតិនាពេលថ្មីៗនេះ កម្ពុជាមានមុខមាត់នឹងតួនាទីសំខាន់លើឆាកអន្តរជាតិ។ ជាក់ស្ដែងអាម៉េរិកនិងសម្ព័ន្ធមិត្តបានបំពេញទស្សនកិច្ចកម្ពុជាជាញឹកញាប់ រួមទាំងរដ្ឋមន្រ្តីការបរទេសចិនមកកម្ពុជា។ គិតក្នុងឆ្នាំ២០២១នេះ មានប្រទេសលើស ពី៥ បានអញ្ជើញធ្វើទស្សនកិច្ចមកកម្ពុជាដោយផ្ទាល់ និងការទំនាក់ទំនងតាមប្រព័ន្ធអនឡាញយ៉ាងមមាញឹក៖ ទី១.លោកស្រី Wendy Sherman អនុរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអាម៉េរិក បានមកបំពេញទស្សនកិច្ចនៅភ្នំពេញកាលពីថ្ងៃទី១ ខែមិថុនា។ ទី២.លោក Dominic Raab រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអង់គ្លេសបានធ្វើទស្សនកិច្ចនៅរាជធានីភ្នំពេញកាលពីថ្ងៃទី២៣ ខែមិថុនា។ ទី៣.លោករដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិជប៉ុន Nubuo Kishi បានជជែកតាមប្រព័ន្ធវីដេអូជាមួយសម្ដេចពិជ័យសេនា ទៀ បាញ់ រដ្ឋមន្រ្តីការពារជាតិកម្ពុជានៅថ្ងៃទី២៥ ខែមិថុនា។ ទី៤.អ្នកស្រី Marise Payne រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអូស្ត្រាលី ក៏បានជួប ឯកឧត្តម ប្រាក់ សុខុន ឧបនាយករដ្ឋមន្រ្តី រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសកម្ពុជាតាមប្រព័ន្ធវីដេអូទូរគមនាគមន៍កាលពីថ្ងៃទី៧ ខែកក្កដា និងការមកបំពេញទស្សនកិច្ចដោយផ្ទាល់របស់លោកស្រីនៅកម្ពុជា ចាប់ពីថ្ងៃទី៧-៨ ខែវិច្ឆិកា។ ទី៥. រដ្ឋមន្រ្តីការបរទេសចិន និងជាទីប្រឹក្សារដ្ឋ លោក Wang Yi បានមកបំពេញទស្សនកិច្ចនៅកម្ពុជា រយៈពេល២ថ្ងៃ គឺថ្ងៃទី១២ និង ទី១៣ ខែកញ្ញា និងការជួបពិភាក្សាគ្នាតាមប្រព័ន្ធវីដេអូរវាងសម្ដេចតេជោ និងឯកឧត្តម លីខឺឈាំង (Li Keqiang) នៅ១៥ខែវិច្ឆិកា បន្ថែមពីនេះទៀតក៏មានប្រទេសផ្សេងទៀត។
ក្រឡេកមើលប្រវត្តិសាស្រ្តវិញឃើញថា កិច្ចប្រជុំកំពូលអាស៊ី-អឺរ៉ុប ASEM ត្រូវបានបើកកិច្ចប្រជុំជាលើកដំបូងកាលពីឆ្នាំ ១៩៩៦ ក្នុងទីក្រុងបាងកក ប្រទេសថៃ ដោយមានការចូលពីប្រទេសចំនួន១៥ជាសមាជិកសហភាពអឺរ៉ុប និងប្រទេសសមាជិកអាស៊ានចំនួន៧ បូកថែមប្រទេសចិន ជប៉ុន កូរ៉េខាងត្បូង និងស្នងការអឺរ៉ុបប៉ុណ្ណោះ។ នៅពេលនោះ អឺរ៉ុបបានទទួលស្គាល់ពីការអភិវឌ្ឍ ការលូតយ៉ាងរហ័ស និងសក្តានុពលនៅក្នុងតំបន់អាស៊ី និងចង់ពង្រឹងទំនាក់ទំនង និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ តាមរយៈការពង្រឹង និងលើកកម្ពស់ទំនាក់ទំនងលើវិស័យ ឬសរសរស្តម្ភបីគឺ៖ នយោបាយ សេដ្ឋកិច្ច និងវប្បធម៌។ កិច្ចប្រជុំកំពូល ASEM គឺជាជំនួបប្រជុំរៀងរាល់ពីរឆ្នាំម្តងរវាងប្រមុខដឹកនាំរដ្ឋ និងរដ្ឋាភិបាល ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុប ប្រធានស្នងការអឺរ៉ុប និងអគ្គលេខាធិការនៃអាស៊ាន។ កម្ពុជាបានក្លាយជាសមាជិកដំបូងនៃកិច្ចប្រជុំនេះ នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំកំពូលអាស៊ីអឺរ៉ុបលើកទី៥ ដែលរៀបចំឡើងនៅថ្ងៃទី៨ ខែតុលា ឆ្នាំ២០០៤នៅទីក្រុងហាណូយ ប្រទេសវៀតណាម ។ ជាបន្តបន្ទាប់មកទៀត ASEM បានពង្រីកខ្លួនជាលើកទី២នៅក្នុងឆ្នាំ២០០៨ ក្នុងកិច្ចប្រជុំកំពូលលើកទី៧របស់ខ្លួន នៅទីរដ្ឋធានីប៉េកាំងនៃសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន ដោយមានរដ្ឋសមាជិកបន្ថែមទៀតចូលរួមជាហេតុនាំឱ្យ ASEMមានសមា ជិកភាពកើនឡើងសរុបដល់ទៅ៤៥ប្រទេស។ កិច្ចប្រជុំកំពូល ASEMនៅតែបន្តពង្រីកខ្លួនជាបន្តបន្ទាប់នៅឆ្នាំ ២០១០ ឆ្នាំ២០១២ និងជាចុងក្រោយនៅឆ្នាំ២០១៤ ដោយបង្កើនរដ្ឋសមាជិកសរុបរហូតដល់ទៅ៥៣ប្រទេស ក្នុងនោះមកពីទ្វីបអឺរ៉ុប៣០ប្រទេស និងទ្វីបអាស៊ី២១ប្រទេស លេខាធិការដ្ឋានអាស៊ាន និងសហភាពអឺរ៉ុបផងដែរ។
ចំពោះទំនាក់ទំនងរវាងអាស៊ីនិងអឺរ៉ុបវិញ គឺអាស៊ីត្រូវការអឺរ៉ុប ចំណែកអឺរ៉ុបវិញក៏ត្រូវការអាស៊ីដូចគ្នា។ តំបន់ទាំងនេះមិនត្រឹមតែជាដៃគូពាណិជ្ជកម្មប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែជាសម្ព័ន្ធមិត្តនៅក្នុងពិភពលោកមួយដែលតថភាពភូមិសាស្ត្រនយោបាយនៅតែមានការប្រែប្រួលយ៉ាងលឿន ស្របពេលដែលតំបន់ទាំងពីរនេះជួបគ្រោះថ្នាក់ដូចគ្នា ដូចជាជំងឺកូវីដ-១៩ បញ្ហាសន្តិសុខ បញ្ហានយោបាយ បញ្ហាបរិស្ថាន បញ្ហាបច្ចេកវិទ្យា និងព័ត៌មានវិទ្យាជាដើម។ ទំនាក់ទំនងអាស៊ីនិងសហភាពអឺរ៉ុបពឹងផ្អែក លើមូលដ្ឋានគ្រឹះដ៏ទន់ភ្លន់នៃការពឹងពាក់គ្នាទៅវិញទៅមកខាងសេដ្ឋកិច្ច ហើយសហភាពអឺរ៉ុបមានទំនាក់ទំនងកាន់តែស៊ីជម្រៅជាមួយអាស៊ីកើតក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍របស់ខ្លួន។ សហភាពអឺរ៉ុប និងអាស៊ីចាត់ទុកគ្នាទៅវិញទៅមកជាដៃគូផង ជាគូប្រជែងផង ហើយប្រាកដណាស់មិនមែនជាសត្រូវឡើយ។ តែនៅក្នុងបរិបទភូមិសាស្ត្រនយោបាយទំនាក់ទំនងរវាងអាស៊ីនិងអឺរ៉ុបនេះកាន់តែស្មុគស្មាញចំពោះការបន្តប្រកួតប្រជែងឥទ្ធិពលគ្នារវាងចិននិងអាម៉េរិក។ ទំនាក់ទំនងរវាងសហរដ្ឋអាម៉េរិក និងប្រទេសចិន ទំនងសហភាពអឺរ៉ុបយល់ថា ទី១.ពលរដ្ឋអឺរ៉ុបភាគច្រើនជឿថាសង្រ្គាមត្រជាក់ថ្មីជាមួយចិន និងអាម៉េរិកនៅតែដំណើរការ ប៉ុន្តែពួកគេភាគច្រើនមិនគិតថាប្រទេសរបស់ពួកគេពាក់ព័ន្ធនោះទេ។ ទី២.ការប្រកួតប្រជែងរវាងប្រទេសទាំងពីរ ជាការមកដល់នៃគោលនយោបាយការបរទេសរបស់សហភាពអឺរ៉ុបឈានជើងចូលមកអាស៊ី ទី៣.នៅ តែមានភាពខុសគ្នានៃទស្សនៈរវាងការប្រកួតប្រជែងលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យជាមួយនិងកុម្មុយនីស្ដ។
ស្ថានភាពនៃទំនាក់ទំនងរវាងសហភាពអឺរ៉ុបនិងចិននាពេលនេះ ទី១.ការធ្វើសមាហរណកម្មបន្ថែមទៀតនៃការបង្កើតគោលនយោបាយការពារពីការរងគ្រោះពីការប្រកួតប្រជែងរបស់មហាអំណាច។ ទី២.សហភាពអឺរ៉ុបនិងចិនត្រូវដោះស្រាយបញ្ហា បច្ចេកវិទ្យា សន្តិសុខអ៊ិនធឺណិត ដូចជា ក្រុមហ៊ុន Huawei នឹងដំណើរការហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ5G។ ទី៣.ការធ្វើសេរីភាវូបនីយកម្មសេដ្ឋកិច្ចក្នុងស្រុកប្រទេសចិន ស្ថិតនៅកម្រិតការប្រកួតប្រជែងសម្រាប់អាជីវកម្មអឺរ៉ុបនៅប្រទេសចិនអាចធ្វើឱ្យសហភាពអឺរ៉ុបពិចារណាឡើងវិញអំពីជម្រើសគោលនយោបាយរបស់ខ្លួន។ ទី៤.ការប្រកួតប្រជជែងរបស់ចិននិងអាម៉េរិក តិចឬច្រើនគឺមានការជះឥទ្ធិលពលមកអាស៊ីនិងអឺរ៉ុប។ ទី៥.អភិវឌ្ឍន៍កិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មនិងវិនិយោគដែលមានស្រាប់រវាងសហភាពអឺរ៉ុប និងអាស៊ីគួរតែខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើសមាហរណកម្មសេដ្ឋកិច្ចនៅអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក។
ទំនាក់ទំនងរវាងអាស៊ីនិងអឺរ៉ុបនៅមិនទាន់មានភាពរលូននោះទេ តួយ៉ាងទី១.ការបញ្ចប់កិច្ចព្រមព្រៀងស្តីពីការវិនិយោគរវាងសហភាពអឺរ៉ុបនិងចិននៅឆ្នាំ២០២០ បន្ទាប់ពីការចរចាអស់រយៈពេល៧ឆ្នាំ។ ទី២.ការយល់ឃើញក្នុងចំណោមអ្នកបង្កើតគោលនយោបាយអឺរ៉ុបនិងសហគមន៍ពាណិជ្ជកម្មអឺរ៉ុប ថាជាប្រពៃណីរបស់ចិនក្នុងនាមជាដៃគូប្រកួតប្រជែងមិនយុត្តិធម៌ ទី៣.ហេតុផលការវាយតម្លៃរបស់អឺរ៉ុបអំពីការវិវត្តនយោបាយ ដូចជាការកំណែទម្រង់នយោបាយនៅស៊ីនជាំង និង ហុងកុងជាដើម។ ទី៤.មន្រ្តីសហភាពអឺរ៉ុបជាច្រើនព្រួយបារម្ភថាការទូតចិនកំពុងធ្វើឱ្យខូចសាមគ្គីភាពអឺរ៉ុប។ ទី៥.សម្ព័ន្ធមិត្តអាចនឹងរង់គ្រោះដោយសារ យុទ្ធសាស្ត្រសង្គ្រាមឈរជើងនៅប្រទេសដទៃ។
ស្រដៀងគ្នានេះដែរនៅឆ្នាំ២០២០-២០២១មហាអំណាចក៏បានដើរផ្ទុយពីទ្រឹស្ដីពហុភាគីនិយមផងដែរ ជាក់ស្ដែងទី១. ពេលលោកដូលណាត្រាំដឹកនាំសហរដ្ឋអាម៉េរិក បានដកខ្លួនចេញពីកិច្ចព្រមព្រៀងក្រុងប៉ារីសស្តីពីអាកាសធាតុ និងរឿងមួយទៀតមានសារព័ត៌មានជាច្រើនចុះផ្សាយថាអាម៉េរិក“ប្លន់ម៉ាស់” មួយយន្តហោះរបស់បារាំងក្រោយមកសហរដ្ឋអាម៉េរិកបានបន្តប្លន់ម៉ាស់របស់អាល្លឺម៉ង់ទៀត ធ្វើឱ្យប្រទេសតំបន់អឺរ៉ុបខឹងសម្បាយ៉ាងខ្លាំងជាពិសេសអាល្លឺម៉ង់បានធ្វើការចោទប្រកាន់ដោយចំៗតែម្តងថា “រដ្ឋាភិបាលលោកដូណាល់ត្រាំ ជាចោរទំនើបសម័យថ្មី”។ រួមទាំងការអនុវត្តនយោបាយ អាម៉េរិកជាចម្បង (America First) ទី២. ពហុភាគីនិយមសម្រាប់តែប្រទេសអ្នកមាន ជាឧទាហរណ៍ កាលពីថ្ងៃទី១៧ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២១ អគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិ លោក António Guterres បានលើកឡើងពីភាពមិនស្មើគ្នា និងអយុត្ដិធម៌លើការចែកចាយវ៉ាក់សំាង ដែលមានប្រទេសធំៗចំនួន១០ មានវ៉ាក់សាំងកូវីដ១៩ក្នុងដៃចំនួន ៧៥% នៃចំនួនវ៉ាក់សាំងសរុបក្នុងពិភពលោក ខណៈប្រទេសចំនួន១៣០ មិនមានវ៉ាក់សាំងសូម្បីតែមួយដូស។ នៅដើមឆ្នាំ២០២១ យោងតាមក្រុមយុទ្ធនាការ Oxfam វ៉ាក់សាំងកូវីដ១៩ដែលមានប្រសិទ្ធភាពជាងគេនៅលើពិភពលោក ត្រូវបានប្រទេសធំៗទិញអស់ ៥៤% នៃចំនួនសរុប ដើម្បីស្តុកទុកក្នុងបរិមាណលើសពី៣ដងនៃចំនួនប្រជាជនរបស់ប្រទេសទាំងនោះ។ ដូច្នេះបានធ្វើឱ្យប្រទេសដែលមានប្រាក់ចំណូលមធ្យមនឹងអាចងាកទៅរកវ៉ាក់សាំងរបស់រដ្ឋាភិបាលចិននិងរុស្សី។ ទី៣. អាម៉េរិកបានដកទ័ពយ៉ាងតក់ក្រហល់ចេញពីអាហ្វហ្កានីស្ថានដោយគ្មានការពិគ្រោះយោបល់ជាមួយក្រុមប្រទេសសម្ព័ន្ធមិត្ត។ ទី៤. សហរដ្ឋអាម៉េរិក អង់គ្លេស និងអូស្ត្រាលីបានប្រកាសពីការបង្កើតសម្ព័ន្ធភាពយោធាត្រីភាគីថ្មីមួយមានឈ្មោះថា AUKUS។ ប្រមុខការទូតបារាំងលោកហ្សង់អ៊ីវ ឡឺឌ្រីយ៉ង់ (Jean-Yves Le Drian) បានប្រើពាក្យធ្ងន់ៗលើអូស្រា្តលី និងអាម៉េរិក ពិសេសគឺអាម៉េរិក។ “ចិត្តវៀចវេរ” “ការមើលងាយ” “ ការនិយាយភូតភរ” “យើងជាសម្ព័ន្ធមិត្តនឹងគ្នា ហើយនៅពេលដែលគេមានសម្ព័ន្ធមិត្តម្នាក់ គេមិនដែលធ្វើអំពើជាមួយសម្ព័ន្ធមិត្តតាមបែបឃោរឃៅនិងដោយមិនអាចទាយទុកមុនបានរបៀបនេះទេ”។ ទី៥. បញ្ហាអឺរ៉ុបផ្ទាល់លើវិបត្តជនភៀសខ្លួន។
សរុបសេចក្ដីមក អាស៊ីនិងអឺរ៉ុបមានទំនាក់ទំនងរីកចម្រើនជាងមុន តែអឺរ៉ុបដើរសំដៅកាច់ចង្កូតតម្រង់ផ្លូវមកអាស៊ីនៅខ្សោយ។ កិច្ចប្រជុំកំពូលអាស៊ី-អឺរ៉ុប ASEM គឺជាការដំឡើងកម្រិតថ្នាក់ដែលកម្ពុជាបន្តបង្កើនមុខមាត់នៅលើឆាកអន្តរជាតិ។ បច្ចុប្បន្នពហុភាគនីយមនៅតែមានជាលក្ខណៈទ្រឹស្ដីនៅឡើយ ការអនុវត្តនៅមានកម្រិត ចំពោះការលើកឡើងប្រធានបទនេះនឹងជាការដាស់តឿន និងបង្រួបបង្រួមពិភពលោកស្របពេលដែលមានវិបត្តិជំងឺកូវីដ-១៩ជាសកល ហើយកិច្ចប្រជុំនេះនឹងជាការសម្រួចទំនាក់ទំនងកាន់តែខិតជិតគ្នារវាងអាស៊ីនិងអឺរ៉ុប។ ចំណែកបញ្ហាសន្តិសុខរបស់តំបន់ទាំងពីនេះនៅតែត្រូវការគ្នាជាចាំបាច់ ជាពិសេសដើម្បីភាពរុងរឿងនៃទំនាក់ទំនងគឺការបញ្ជូននាវាពាណិជ្ជកម្ម មិនមែននាវាចម្បាំងនោះទេ៕
................
RAC Media
ប្រភព៖ វិទ្យាស្ថានសិក្សាចិន
(រាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា)៖ «អ្នកនយោបាយកម្ពុជាត្រូវដឹងពីប្រវត្តិសាស្ត្រ កុំជាន់អ្វីដែលជាដានចាស់ ការប្រកួតប្រជែងរបស់មហាអំណាច គឺជាភាពគ្រោះថ្នាក់របស់ប្រទេសតូចតាច» នេះជាប្រសាសន៍គូសបញ្ជាក់របស់ឯកឧត្ដមបណ្ឌិត សភាចារ្យ សុខ ទូច ថ្លែងក្នុងឱកាសបិទវេទិកាទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិ ស្ដីពី «យុទ្ធសាស្ត្រឥណ្ឌូប៉ាស៊ីហ្វិក និងការទូតនៃប្រទេសតូចៗ» ប្រព្រឹត្តទៅនៅព្រឹកថ្ងៃចន្ទ ១១កើត ខែអស្សុជ ឆ្នាំឆ្លូវ ត្រីស័ក ព.ស. ២៥៦៥ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី១៥ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២១នេះ។
ក្រោយពីវាគ្មិនបានធ្វើបទបង្ហាញអំពីទស្សនៈយល់ឃើញរៀងខ្លួនចំពោះការវិវត្ត និងបច្ចុប្បន្នភាពនយោបាយ ព្រមទាំងការប្រឈមមុខគ្នារវាងមហាអំណាចនៅក្នុងតំបន់ឥណ្ឌូប៉ាស៊ីហ្វិក ឯកឧត្ដមបណ្ឌិតសភាចារ្យ សុខ ទូច ប្រធានរាជបណ្ឌិត្យ សភាកម្ពុជា បានអញ្ជើញថ្លែងសុន្ទរកថាគន្លឹះបិទវេទិកាទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិនេះ ដោយបានលើកឡើងពីភូមិសាស្ត្រនយោ បាយពិភពលោក ដែលត្រូវបែងចែកជាច្រើនចំណែកដោយមហាអំណាចពិភពលោក ពិសេស នៅបន្ទាប់ពីសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរត្រូវបានបញ្ចប់ និងឈានចូលដល់សម័យកាលនៃសង្គ្រាមត្រជាក់។
បន្ទាប់ពីជ័យជម្នះលើអាល្លឺម៉ង់ សម្ព័ន្ធមិត្តលោកខាងលិច និងសហភាពសូវៀត ដែលសុទ្ធសឹងជាប្រទេសឈ្នះសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ បានចាប់ផ្ដើមប្រឈមគ្នា ដោយសារតែការកើនឡើងនៃឥទ្ធិពលមនោគមវិជ្ជាកុម្មុយនិស្តរបស់សហភាពសូវៀត ដែលបានគ្របដណ្ដប់លើបណ្ដាប្រទេសអឺរ៉ុបខាងកើត។ ការព្រួយបារម្ភអំពីឥទ្ធិពលយ៉ាងគំហុករបស់សូវៀត បានធ្វើឱ្យសហរដ្ឋអាម៉េរិក និងសម្ព័ន្ធមិត្តចាប់ផ្ដើមមើលឃើញពីការប្រឈមថ្មីមួយនោះគឺ មនោគមវិជ្ជាកុម្មុយនិស្ត និងមនោគមវិជ្ជាសេរី រហូតដល់ឈានទៅបែងចែកប្រទេសអាល្លឺម៉ងជាពីរប្រទេសផ្សេងគ្នា ដោយអាល្លឺម៉ង់ខាងកើតគាំទ្រដោយសហភាពសូវៀត និងអាល្លឺម៉ង់ខាងលិចគាំទ្រដោយសហរដ្ឋអាម៉េរិក ចក្រភពអង់គ្លេស និងបារាំង។ សហរដ្ឋអាម៉េរិកបានបង្កើតនូវផែនការម៉ាសាល់ ដើម្បីទប់ស្កាត់ការរីកឥទ្ធិពលរបស់សហភាពសូវៀត និងក្រោយមក សហរដ្ឋអាម៉េរិកនិងសម្ព័ន្ធមិត្តក៏បានឈានទៅដល់ការបង្កើតនូវអង្គការសន្ធិសញ្ញាអាត្លង់ទិកខាងជើង (ណាតូ) ដែលជាហេតុធ្វើឱ្យសហភាពសូវៀតសម្រេចចិត្តបង្កើតបក្សសម្ព័ន្ធវ៉ាសូវី ដែលប្រមូលផ្ដុំនូវបណ្ដាប្រទេសសង្គមនិយម។ ការប្រឈមមនោគមវិជ្ជា និងភូមិសាស្ត្រនយោបាយ បានផ្ទុះឡើងពាសពេញពិភពលោក រហូតឈានដល់ការបង្កើតបក្សសម្ព័ន្ធសេអាតូ ដើម្បីទប់ទល់ឥទ្ធិពលសូវៀតនៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ថែមទៀតផង។ ការប្រកួតប្រជែងមនោគមវិជ្ជាបានទុំជោររហូតដល់ផ្ទុះទៅជាសង្គ្រាម ដែលមានសង្គ្រាមនៅយូហ្គោស្លាវីជាដើម។
ឯកឧត្ដមបណ្ឌិតសភាចារ្យបន្តថា នៅចំពោះមុខការប្រឈមមុខដាក់គ្នារវាងលោកសេរី និងលោកសង្គមនិយមនេះ ប្រទេសដែលមិនចង់ចូលរួម និងមិនចង់រងគ្រោះនៅក្រោមការប្រឈមមុខមនោគមវិជ្ជានេះ បានរួមគ្នាបង្កើតជាចលនាមិនចូលបក្សសម្ព័ន្ធ ដែលក្នុងនោះកម្ពុជាក៏បានចូលរួមក្នុងបក្សសម្ព័ន្ធនេះផងដែរ។ បើទោះបីជា ចលនានេះមានឈ្មោះថា ចលនាមិនចូលបក្សសម្ព័ន្ធ ប៉ុន្តែមានបក្សសម្ព័ន្ធទៅហើយ ដែលចលនានេះបានក្លាយទៅជាបក្សសម្ព័ន្ធអព្យាក្រឹត្យ។ កម្ពុជាត្រូវបានរងគ្រោះ ដោយសារតែការប្រកួតប្រជែងមនោគមវិជ្ជារវាងមហាអំណាចទាំងពីរប្លុក រហូតដល់ក្លាយទៅជាទីលានសាកមនោគមវិជ្ជានយោបាយ និងសាកល្បងអាវុធរបស់មហាអំណាច។ ជាលទ្ធផល កម្ពុជាបានពើបប្រទះនឹងសង្គ្រាមស៊ីវិលប្រមាណ៣ទសវត្សរ៍ជាប់គ្នា។
ឯកឧត្ដមបណ្ឌិតសភាចារ្យ មានប្រសាសន៍គូសបញ្ជាក់ថា «... ខ្ញុំសូមរំឭកប្រវត្តិសាស្ត្រ ដើម្បីឱ្យអ្នកនយោបាយដឹង កុំជាន់អ្វីដែលជាដានចាស់។ ភាពប្រកួតប្រជែងមហាអំណាច គឺជាបញ្ហាគ្រោះថ្នាក់របស់ប្រទេសតូចតាច ហើយក៏ជាបញ្ហាគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់អ្នកនយោបាយដែលល្ងិតល្ងង់ ដែលមិនបានអានប្រវត្តិសាស្ត្រ ដែលជាកូនអុករបស់មហាអំណាច...»។
បើតាមប្រសាសន៍ឯកឧត្ដមបណ្ឌិតសភាចារ្យ សុខ ទូច ដោយសារតែផលប្រយោជន៍មនោគមវិជ្ជា គេបានប្រគល់អសនៈកម្ពុជានៅអង្គការសហប្រជាជាតិឱ្យរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ដែលជារបបកាប់សម្លាប់ប្រជាជនខ្លួនទៅវិញ។ ទាំងអស់នេះហើយ ដែលសុទ្ធសឹងជាមេរៀនដែលកម្ពុជា និងអាស៊ានត្រូវរៀនសូត្រ និងចងចាំ៕
RAC Media
កាលនៅរវាងឆ្នាំ១៩៧០ លោកគ្រូ កេង វ៉ាន់សាក់ និង ខ្ញុំ ព្រុំ ម៉ល់ បានពិគ្រោះគ្នាលើបញ្ហាដែលបានលើកឡើងខាងលើ។ នៅពេលនោះ ពាក្យទាំងនោះសុទ្ធតែមាន‹–សាស្ត្រ›នៅខាងចុង ហើយ លោកគ្រូបានបញ្ចេញយោបល់ថា វិជ្ជាដែលមាន‹–សាស្ត្រ›នៅខាងចុងឥតមានលក្ខណៈវិទ្យាសាស្ត្រទេ ដូច្នេះយើងត្រូវទុក‹–សាស្ត្រ›ឱ្យវិជ្ជាជំពូកនោះប៉ុន្តែយើងត្រូវកែដាក់‹–វិទ្យា›ចំពោះវិជ្ជាណាដែលមានលក្ខណៈវិទ្យាសាស្ត្រ។
ខ្ញុំក៏បានសួរទៅគាត់វិញថា : «តើពាក្យ‹វិទ្យាសាស្ត្រ›ដែលគណៈកម្មការវប្បធម៌បានបង្កើតឡើងសម្រាប់ប្រែពាក្យបារាំង ‹science›នោះ ត្រូវយើងដូរទៅជា‹វិទ្យាវិទ្យា›ឬយ៉ាងណា?»។ គាត់ឆ្លើយមិនរួចហើយក៏យើងបានបញ្ចប់ការសន្ទនាគ្នាតែត្រឹមនោះទៅ។
ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក សង្គ្រាមស៊ីវិលរវាងសាធារណរដ្ឋខ្មែរ និង កងទ័ពខ្មែរក្រហមក៏បានផ្ទុះឡើង។ លោកគ្រូ កេង វ៉ាន់សាក់ ត្រូវបានចាត់ឱ្យទៅធ្វើរដ្ឋទូតនៅប្រទេសបារាំង ហើយ ខ្ញុំក៏បានត្រឡប់ទៅរកការធ្វើនៅប្រទេសនោះដែរ។ នៅឆ្នាំ២០០០ ខ្ញុំក៏បានចូលមកប្រទេសខ្មែរវិញ ហើយ ខ្ញុំបានប្រទះឃើញពាក្យសម្គាល់មុខវិជ្ជាស្ទើរតែទាំងអស់ ត្រូវដូរខាងចុងទៅជា‹–វិទ្យា›(វិជ្ជាណាក៏ចង់ចាត់ទុកថាខ្លួនមានលក្ខណៈវិទ្យាសាស្ត្រដែរ)។
នៅឆ្នាំ២០១៨ លោកប្រធានគណៈកម្មការបច្ចេកសព្ទ ជីវសាស្ត្រ វេជ្ជសាស្ត្រ & កសិកម្ម នៅសម័យប្រជុំពេញអង្គនៃក្រុមប្រឹក្សាជាតិភាសាខ្មែរ(ក.ជ.ភ.ខ.)បានសុំកែពាក្យ‹វេជ្ជសាស្ត្រ›ទៅជា‹វេជ្ជវិទ្យា›វិញ ហើយខ្ញុំក៏បានសួរទៅគាត់វិញ : «លោកគ្រូពេទ្យគិតមើល តើ‹science›ខ្មែរយើងប្រើពាក្យអ្វីទៅ សម្រាប់សងវិញ?»។គាត់ក៏សុខចិត្តរក្សាពាក្យ‹វេជ្ជសាស្ត្រ›ទុកវិញទៅ។
មេរៀនទាញចេញពីការពិគ្រោះគ្នាដែលត្រូវបានលើកឡើងខាងលើបង្ហាញថា‹–សាស្ត្រ›មានលក្ខណៈវិទ្យាសាស្ត្រជាង‹–វិទ្យា› ប៉ុន្តែគេពិបាកសម្រេចថា វិជ្ជាណាមានលក្ខណៈវិទ្យាសាស្ត្រជាងវិជ្ជាណា(លើក-លែងតែវិទ្យាសាស្ត្រពិត)គប្បីយើងប្រើ‹–សាស្ត្រ›ឬ‹–វិទ្យា›ជាផ្នត់ចុងសម្រាប់បង្កើតពាក្យសម្គាល់មុខវិជ្ជាណាក៏បានដែរ។ចំពោះពាក្យ‹ទស្សនវិជ្ជា›វិញ ដោយ ‹–វិជ្ជា›មិនមែនជាផ្នត់ទេ គប្បីយើងកែឱ្យទៅជា‹ទស្សនវិទ្យា›ទៅ(ពាក្យ‹ទស្សនវិជ្ជា›មានលក្ខណៈជាពាក្យសមាស ពីព្រោះ‹វិជ្ជា›ជាពាក្យ មិនមែនជាផ្នត់ទេ)។ ម្យ៉ាងទៀត សូមសាធារណជនជ្រាបថា ពាក្យសម្គាល់មុខវិជ្ជាប្រើសព្វថ្ងៃដែលយើងដាក់‹–វិទ្យា›នៅខាងចុង នៅមាន‹–សាស្ត្រ›នៅឡើយនៅខាងចុង ក្នុងវចនានុក្រមរបស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត ដូចជា គណិតសាស្ត្រ, ភូមិសាស្ត្រ, ប្រវត្តិសាស្ត្រ ជាដើម ហើយតើសាធារណជនអនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំប្រើពាក្យ គណិតវិទ្យា, ភូមិវិទ្យា, ប្រវត្តិវិទ្យា ជាដើម ឬទេ?។
ខ្ញុំយល់ច្បាស់ថា ទម្លាប់ជាធម្មជាតិទី២ ហើយគេពិបាកកែធម្មជាតិណាស់ ប៉ុន្តែអ្វីៗដែលខ្ញុំបានលើកឡើងខាងលើសុទ្ធតែជាចំណេះវិជ្ជាទាក់ទងនឹងភាសាវិទ្យា គប្បីសាធារណជនមេត្តាជ្រាបតាមការគួរ។ សូមអរគុណ!
សេចក្ដីបញ្ជាក់ : នៅពេលក្រោយកូវីដ១៩ ខ្ញុំនឹងធ្វើបាឋកថាមួយ ដើម្បីពន្យល់ឱ្យកាន់តែក្បោះក្បាយ ព្រមទាំងចាំទទួលសំណួរដោយរីករាយ។
.....................
RAC Media
កិច្ចសហប្រតិបត្តិការសេដ្ឋកិច្ចអាស៊ាន-ចិន ត្រូវបានផ្តួចផ្តើមធ្វើឡើងនៅថ្ងៃទី៤ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០០២ នៅទីក្រុងភ្នំពេញ (ដែលកម្ពុជាជាប្រធានអាស៊ាន) ក្រោមក្របខណ្ឌនៃកិច្ចសហប្រតិបត្តិការសេដ្ឋកិច្ចគ្រប់ជ្រុងជ្រោយអាស៊ាន-ចិន។ ដោយមើលឃើញទីផ្សារនៃប្រទេស និងអាស៊ាន មានទំហំធំទាំងប្រជាជន(ប្រជាជនចិន ១៣០០លាននាក់ និង អាស៊ាន ៦០០លាននាក់) និង ផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប បានធ្វើឱ្យអាស៊ាន និង ចិន សម្រេចបាននូវការបង្កើតកិច្ចព្រមព្រៀងចំនួន បី ដើម្បីបង្ហូរទំនិញ សេវា និងវិនិយោគ។
កិច្ចព្រមព្រៀងនេះ ត្រូវបានបែងចែកជា៣ គឺកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មអាស៊ានចិនលើទំនិញកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មលើសេវាកម្ម និងកិច្ចព្រមព្រៀងវិនិយោគ។ ក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មអាស៊ានចិនលើទំនិញត្រូវបានកាត់បន្ថយអត្រាពន្ធគយបន្តិចម្តងៗរហូតដល់កាត់បន្ថយអស់ ៩០%នៅឆ្នាំ២០១០ សម្រាប់ប្រទេសអាស៊ាន ៦ លើកលែងប្រទេស កម្ពុជា វៀតណាម ឡាវ និង ភូមា ដែលត្រូវកាត់បន្ថយអត្រាពន្ធនាំចូលអស់៩០% នៅឆ្នាំ២០១៥។
តំបន់ពាណិជ្ជកម្មសេរីអាស៊ានចិន បានបង្កើតឱ្យមានទីផ្សាររហូតដល់ ១,៩៤ពាន់លាន និងមាន ផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបរហូតដល់ទៅ៩,៥ ទ្រីលានដុល្លារនៅឆ្នាំ២០១១ ហើយឈានដល់ជិត២០ពាន់លាននៅឆ្នាំ២០២១នេះ។[1]ទំហំពាណិជ្ជ កម្មរវាងអាស៊ាននិងចិនបានកើនឡើង ដែលមិនគួរឱ្យជឿ ពី៨,៣៦ពាន់លានដុល្លារនៅឆ្នាំ ១៩៩១ ដល់ ៦៨៥,២៨ ពាន់ លានដុល្លារនៅឆ្នាំ២០២០ ដែលមានអត្រាកំណើនយ៉ាងខ្ពស់ប្រមាណ ១៦,៥%ជាមធ្យមក្នុងមួយឆ្នាំ។ [2]នៅក្នុងឆ្នាំ ២០២០នេះ បើទោះមានវិបត្តិ ការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ១៩ ក៏ដោយ ក៏ចិនអាចជំរុញពាណិជ្ជកម្មជាមួយអាស៊ាន បានច្រើនជាការធ្វើពាណិជ្ជកម្មរបស់ចិនជាមួយនឹងបរទេសរហូតដល់ ៣,៤%ឯណោះ។ ទាំងនេះ បង្ហាញថាទីផ្សារអាស៊ាននៅតែមានសារសំខាន់សម្រាប់ចិន។
នៅចុងឆ្នាំ២០២០ ក្រុមហ៊ុនចិនបានទទួលផលប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនពីកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្ម សេរីកម្ពុជាចិនតាម រយៈការនាំចូលរហូតដល់ ៥១១ពាន់លានដុល្លារនៅឆ្នាំ២០២០ ដោយជា៩០%នៃមុខទំនិញគឺនាំចូលដោយអត្រាពន្ធស្មើសូន្យ ក្នុងទឹកប្រាក់បន្ថយពន្ធរហូតដល់ប្រមាណ ៥០ពាន់លានដុល្លារ។
កិច្ចសហប្រតិបត្តិការធំធេងនេះ អាចផ្តល់ប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ចដល់បណ្តាសមាជិកប្រទេសអាស៊ាន ផង និងប្រទេសចិន ផង បន្ទាប់ពីចិនកា្លយជាដៃគូគ្រប់ជ្រុងជ្រោយរបស់កម្ពុជា និង កម្ពុជាក្នុងឋានៈជាប្រធានអាស៊ាន។ ទាំងនេះ បង្ហាញថា រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បានដើរតួនាទីស្នូលទាំងក្នុងអាស៊ាន និង ភាព ជាដៃគូគ្រប់ជ្រុងជ្រោយជាមួយចិនផង។
ក្នុងឋានៈជាដៃគូគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ និង មិត្តដែកថែប កម្ពុជា បានជួយចិន បើកច្រកទីផ្សារដ៏ធំសម្រាប់ បង្ហូរទំនិញរបស់ ចិនផង និង នាំចូលទំនិញពីអាស៊ានទៅវិញ ជាពិសេសវត្ថុធាតុដើម្បីជាប់អត្រាពន្ធនាំចូល សូន្យភាគរយលើទំនិញជាង ៩០%នៃទំនិញនាំចូល។ ជាមួយគ្នានេះដែរ ក្នុងឋានៈជាប្រធាន អាស៊ាន កម្ពុជាបានដើរតួនាទីសម្របសម្រួលឱ្យមានកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មសេរី បើកច្រកទីផ្សារសម្រាប់អាស៊ានទាំងមូល ហើយប្រទេសអាស៊ាន៦ ទទួលបានផលប្រយោជន៍មុនគេ ខណៈពេលកម្ពុជា ទើបតែទទួលបានផ្លែផ្កា។
ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់កម្ពុជា កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ ចិន-អាស៊ាន គួរតែបង្កើត ឱ្យមជ្ឈមណ្ឌល បែង ចែងមួយនៅកម្ពុជា (Trade Hub) សម្រាប់ពាណិជ្ជកម្មកម្ពុជាអាស៊ាន តាមរយៈការតភ្ជាប់ផ្លូវដែកពីទីក្រុងគួនមីង ខេត្តយូណាន មកកាន់ប្រទេសកម្ពុជា។ ការបង្កើតមជ្ឈមណ្ឌលបែងចែកទំនិញពាណិជ្ជកម្មចិន-អាស៊ាននេះមានសារ សំខាន់ក្នុងនយោបាយការបរទេស ដែលបង្ហាញពីតួនាទី របស់ចិនក្នុងទសវត្សចុងក្រោយនេះ ក្លាយជាប្រទេសដែលគួររាប់អាន និង ផ្តល់ការអភិវឌ្ឍប្រកបដោយ បរិយាប័ន្នសម្រាប់បណ្តាប្រទេសជាដៃគូជាមួយចិន និង បង្ហាញពិភពលោកថា ចិនបច្ចុប្បន្នមិនមែនដូច ចិនកាលពី៣ទសវត្សមុនទេ។
.................................................................................................................................................................
{1} https://www.statista.com/statistics/796245/gdp-of-the-asean-countries/ និង tradingeconomics.com/china.
[2} https://www.ciie.org/zbh/en/news/exhibition/news/20210913/29410.html
----------------
RAC Media
ប្រភព៖ វិទ្យាស្ថានសិក្សាចិននៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា
គិតរហូតមកទល់ពេលនេះ ក្នុងបរិបទនៃការប្រកួតប្រជែងឥទ្ធិពល រវាងសហរដ្ឋអេម៉េរិក និងចិន ដែលកំពុងតែមានភាពក្តៅគគុកនៅ តំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ មានបុគ្គល ក្រុមហ៊ុន និងប្រទេសមួយចំនួន កំពុងជាប់ និងត្រៀមនឹងជាប់ទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ច របស់សហរដ្ឋអាម៉េរិកនៅក្រោមហេតុផលថាស្ដារប្រជាធិបតេយ្យ និងកែលម្អលក្ខខណ្ឌសិទ្ធិមនុស្ស។ ការដាក់ ទណ្ឌកម្មនេះ គឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់ ក្នុងការបង្កើនប្រសិទ្ធភាពនៃនយោបាយការបរទេស របស់ អាម៉េរិក ប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងគ្នានេះដែរ វាក៏បានបង្ក ឱ្យមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងច្រើន ដល់សេដ្ឋកិច្ច របស់បណ្តាប្រទេសពាក់ព័ន្ធ ទាំងនោះផងដែរ។ នយោបាយដាក់ទណ្ឌកម្ម ជាធម្មតា ត្រូវបាន អនុវត្តទៅលើបុគ្គល ក្រុមហ៊ុន ឬប្រទេសណា ដែលអាម៉េរិកចាត់ទុកថាបានបំផ្លាញនូវគុណតម្លៃ ប្រជាធិបតេយ្យ និងសិទ្ធិមនុស្ស។
សូមរំលឹកថា ទិវាអន្តរជាតិប្រឆាំងនឹងអំពើពុករលួយដែលបានប្រារព្ធធ្វើឡើង នៅរាល់ឆ្នាំ នៅថ្ងៃទី៩ ខែធ្នូ នេះ គឺចាប់ផ្តើមធ្វើឡើង តាំងពីមហាសន្និបាតនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ បាន អនុម័តលើអនុសញ្ញានៃអង្គការសហប្រជាជាតិប្រឆាំងនឹងអំពើពុករលួយ(UNCAC)កាលពីថ្ងៃទី៣១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០៣ មកម្លេះ។ ដែលពេលនោះ មានភាគីរដ្ឋចំនួន១៨៧ចូលរួម នៅក្នុង អនុសញ្ញានេះ។ នៅក្នុងទិវាអន្តរជាតិប្រឆាំងនឹងអំពើពុករលួយ នាថ្ងៃទី៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ កន្លងទៅការិយាល័យគ្រប់គ្រងទ្រព្យសម្បត្តិបរទេស(OFAC)នៃក្រសួងរតនាគាររបស់ សហរដ្ឋអាម៉េរិក បានដៅទៅលើបុគ្គលប្រព្រឹត្ត អំពើពុករលួយ និងបណ្តាញរបស់គេ នៅក្នុង ប្រទេសជាច្រើន នៅទ្វីបអាហ្វ្រិក និងទ្វីបអាស៊ី ដោយអនុលោមតាម ច្បាប់ស្តីពី គណនេយ្យភាពផ្នែកសិទ្ធិមនុស្ស Global Magnitski Act។
ជាលទ្ធផលនៃចំណាត់ការនៃការដាក់ទណ្ឌកម្មគឺ ទ្រព្យសម្បត្តិ និងផលប្រយោជន៍ ទាំងអស់របស់អ្នក ដែលត្រូវបានជាប់ទណ្ឌកម្ម ដែលមាននៅក្នុងសហរដ្ឋអាម៉េរិក ស្ថិតនៅក្នុងដៃ ឬគ្រប់គ្រង ដោយស្ថាប័នអាម៉េរិកត្រូវបានបង្កក ហើយត្រូវបានជូនដំណឹងទៅ OFAC។ ក្រៅពីនេះទៀត អ្វីដែលជាកម្មសិទ្ធិ ដោយផ្ទាល់ឬដោយប្រយោល ក្នុងចំនួនចាប់ពី ៥០% ទៅរបស់ក្រុមមួយឬច្រើន ដែលត្រូវបានបង្កក ក៏រងការបង្កកផងដែរ។ បើគ្មានការអនុញ្ញាតដោយ អាជ្ញាប័ណ្ណទូទៅឬពិសេសណាមួយដែលចេញដោយ OFAC ឬត្រូវបានលើកលែងក្នុង រូបភាព ណាមួយនោះ បទបញ្ជារបស់ OFAC ជាទូទៅ នឹងហាមទៅលើការប្រតិបត្តិការទាំងអស់ ដោយក្រុម ដែលស្ថិតនៅក្នុងសហរដ្ឋអាម៉េរិក ឬនៅក្នុងរង្វង់ប្រទេសអាម៉េរិកដែលមានការពាក់ព័ន្ធនឹងទ្រព្យសម្បត្តិ ឬផលប្រយោជន៍ក្នុងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ក្រុមដែលរងការបង្កក។ ការហាម ប្រាមរួមមានការរួមចំណែកឬការផ្តល់ជាប្រាក់ ទំនិញឬសេវា ដល់ឬសម្រាប់ ជាប្រយោជន៍ ដល់ក្រុមដែលរងការបង្កក ឬការទទួលនៃការរួមចំណែកឬការផ្តល់ថវិកា ទំនិញ ឬសេវាពីក្រុមនោះ។
យោងតាមសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មាននាថ្ងៃទី៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ ដែលបានចុះផ្សាយនៅលើគេហទំព័ររបស់ស្ថានទូតសហរដ្ឋអាម៉េរិកនៅកម្ពុជា ដែលមានចំណងជើងថា ទណ្ឌកម្មរបស់ក្រសួងរតនាគារប្រឆាំងនឹងបុគ្គលពុករលួយនៅអាហ្វ្រិក និងអាស៊ីបានឱ្យដឹងថា៖ លោក Wan Kuok Koi ដែលគេច្រើនហៅថា Broken Tooth (ធ្មេញបាក់) គឺជាសមាជិកម្នាក់នៃសន្និសីទពិគ្រោះយោបល់នយោបាយរបស់ប្រជាជនចិន នៃគណបក្សកុម្មុនិស្តចិន (CCP) ហើយដឹកនាំក្រុម 14K ដែលជាក្រុមមួយក្នុងចំណោមក្រុមសង្គមងងឹត ដែលមានការចាត់តាំង របស់ចិន នៅក្នុងពិភពលោក ហើយដែលធ្វើសកម្មភាពជួញដូរគ្រឿងញៀន បើកល្បែងស៊ីសងខុសច្បាប់ ធ្វើជំនួញខុសច្បាប់ ប្រព្រឹត្តការជួញដូរមនុស្ស និងសកម្មភាពខុសច្បាប់ដទៃ ជាច្រើនទៀត។ ក្រុម 14K ក្រៅពីធ្វើការសូកប៉ាន់ និងប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយ បានប្រព្រឹត្ត សកម្មភាពខុសច្បាប់បែបនេះនៅ Palau ។
Broken Tooth ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាជនបរទេស ជាមេដឹកនាំឬជាមន្រ្តីនៃអង្គការ ស្ថាប័នមួយ ដែលរួមទាំងជាអង្គការស្ថាប័នរដ្ឋាភិបាល ដែលបានចូលរួម ឬដែលមានសមាជិក បានចូលរួមក្នុងអំពើពុករលួយ ដូចជាការគៃបន្លំយកទ្រព្យសម្បត្តិរដ្ឋដកហូតយកទ្រព្យសម្បត្តិ ឯកជនសម្រាប់ខ្លួនឯង អំពើពុករលួយទាក់ទងនឹងកុងត្រារបស់រដ្ឋាភិបាល ឬការធ្វើអាជីវកម្ម លើធនធានធម្មជាតិ ឬការសូកប៉ាន់។
OFAC ថែមទាំងបានធ្វើការដៅទៅលើអង្គការ/ស្ថាប័នចំនួន ៣ ដែលមាន Broken Tooth ជាម្ចាស់ ឬគ្រប់គ្រងដោយ Broken Tooth៖ ទី១-សមាគម World Hongmen History and Culture Association ដែលមាន មូលដ្ឋាននៅកម្ពុជា ហើយត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយ Broken Tooth នៅឆ្នាំ ២០១៨។ ទី២- Dongmei Group ដែលមានមូលដ្ឋាននៅហុងកុង និង ទី៣- សមាគម Palau China Hung-Mun Cultural Association មានមូលដ្ឋាននៅ Palau។
នៅឆ្នាំ២០១៨ Broken Tooth បានបង្កើតទីស្នាក់ការកណ្តាលរបស់សមាគម World Hongmen History and Culture Association នៅកម្ពុជា។ Hongmen (ឬ Hung Mun) គឺជាអង្គការ សាកលរបស់បងប្អូនចិន ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅពាក់កណ្តាលទសវត្សរ៍ ១៦០០ ហើយមានលក្ខណៈដូច “ក្រុមសង្គមងងឹត” នៅហុងកុង និងម៉ាកាវ។ ក្រុមសង្គមងងឹត 14K កំពុងតែប្រើ សមាគម World Hongmen History and Culture Association របស់ Broken Tooth ដើម្បី ធ្វើឱ្យខ្លួនមានភាពស្របច្បាប់។
នៅក្រោមការដឹកនាំរបស់ Broken Tooth សមាគម World Hongmen History and Culture Association បានជ្រើសរើសបាននូវសមាជិកសំខាន់ៗ នៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី និងប្រទេសកម្ពុជា។ ការបង្កើតសមាគម World Hongmen History and Culture Association នេះដោយ Koi បន្តបែបផែននៃក្រុមរបស់ប្រទេសចិនដែលខិតខំលាក់បាំងសកម្មភាពល្មើសច្បាប់ ដោយបង្ហាញ សកម្មភាពរបស់គេថាស្ថិតនៅក្នុងក្របខ័ណ្ឌនៃគំនិតផ្តួចផ្តើមខ្សែក្រវ៉ាត់មួយ ផ្លូវមួយរបស់ប្រទេស ចិន (BRI) សុបិនចិន(Chinese Dream) ឬគំនិតផ្តួចផ្តើមសំខាន់ៗដទៃទៀតរបស់គណបក្ស កុម្មុយនិស្តចិន។ សមាគម World Hongmen History and Culture Association កំពុងរីកធំនៅទូទាំងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដោយបង្កើតជាបណ្តាញរកស៊ីដ៏មានឥទ្ធិពល ដែលមានការ ពាក់ព័ន្ធនឹងការបង្កើត និងចេញរូបិយវត្ថុ crypto អចលនទ្រព្យ ហើយក្នុងពេលថ្មីៗនេះបង្កើតក្រុមហ៊ុនសន្តិសុខដែលមានជំនាញខាងការពារវិនិយោគ BRI ។
សហគ្រាសរបស់ចិន ដែលនៅពីក្រោយគម្រោង BRI មានលក្ខណៈដូចគ្នាជាច្រើន ពោលគឺថា វាមានអ្នកដឹកនាំដែលមានការទាក់ទងជាមួយនឹងបណ្តាញឧក្រិដ្ឋជន ឬក្រុមដែល មានការពាក់ព័ន្ធនឹងសកម្មភាពខុសច្បាប់ នៅកន្លែងដទៃទៀតនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ព្រមទាំងនៅ ប្រទេសចិន។ សហគ្រាសទាំងនោះមានអង្គការរបស់វាជាស្រេច ដែលមានបើកកាស៊ីណូ និង ចេញលុយ Crypto ។ គេប្រកាសខ្លួនគេនៅតាមអ៊ិនធឺណិតថា មានទាក់ទងនឹងគម្រោង BRI របស់ប្រទេសចិន ហើយបានអួតពីការទាក់ទងជាមួយនឹងទីភ្នាក់ងារសំខាន់ៗនៃរដ្ឋាភិបាលចិន ហើយសហគ្រាសទាំងអស់នោះ បានបង្កើតសមាគមដែលធ្វើសកម្មភាពជួយដល់ជនជាតិចិន។
ក្រៅពីជួយជំរុញដល់គម្រោង BRI របស់គណបក្សកុម្មុយនិស្តចិន តាមរយៈសមាគម World Hongmen History and Culture Association, Broken Tooth ថែមទាំងដឹកនាំក្រុម Dongmei Group ថែមទៀតផង។ ក្រុមនេះគឺជាវិនិយោគិនសំខាន់នៅតំបន់ Saixigang Zone នៃប្រទេសភូមា។
ដោយឡែក កាលពីថ្ងៃទី១៩ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២១ គណៈកម្មាធិការទំនាក់ទំនង ការបរទេសព្រឹទ្ធសភា អាម៉េរិកបានអនុម័តច្បាប់ ដើម្បីដាក់ទណ្ឌកម្មបុគ្គល និងស្ថាប័ន្តចិន ដែលពាក់ព័ន្ធ នឹង ជម្លោះនៅសមុទ្រចិនខាងត្បូង និងខាងកើត។ ហើយបើយោងសេចក្តីប្រកាសរបស់ SRFC ចុះថ្ងៃទី១៩ ខែ១០ នៅលើបណ្តាញសង្គម Twitterបានលើកឡើងថា“នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំនោះ គណៈកម្មាធិការទំនាក់ទំនងការបរទេសព្រឹទ្ធសភា (SFRC)បានអនុម័ត ច្បាប់ ស្តីពីការដាក់ទណ្ឌកម្មនៅសមុទ្រចិនខាងត្បូង និងសមុទ្រចិនខាងកើតឆ្នាំ២០២១។ ច្បាប់ នេះត្រូវបានអនុម័ត ដោយ(SFRC)ក្នុងបំណងដាក់ទណ្ឌកម្មលើបុគ្គល និងស្ថាប័ន្ត ចិនដែល ចូលរួមក្នុងសកម្មភាព ទាក់ទងនឹងជម្លោះនៅសមុទ្រចិនខាងត្បូង និងខាងត្បូង។ បន្ទាប់ពីត្រូវ បានអនុម័តនៅ SRFC ច្បាប់នេះនឹងត្រូវពិភាក្សានិងបោះឆ្នោតនៅព្រឹទ្ធសភាអាម៉េរិក។ នៅក្នុង សេចក្តីថ្លែងការណ៍នាថ្ងៃ ទី១៩ ខែតុលា របស់សមាជិកព្រឹទ្ធសភា Rubio និង Cardin បាន ស្វាគមន៍ការអនុម័ត ច្បាប់នេះដោយ(SFRC)។
តាមការលើកឡើងរបស់លោក Rubio សមាជិកជាន់ខ្ពស់នៃគណៈកម្មាធិការទំនាក់ទំនង ការបរទេសព្រឹទ្ធសភាបានឱ្យដឹងថា “គ្មានការគំរាមកំហែងធំជាងមុនចំពោះតំបន់ ឥណ្ឌូ ប៉ាស៊ីហ្វិកសេរី និងបើក ចំហជាងចិននិងកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធទេ។ ទឹកដីនៅសមុទ្រចិន ខាងកើតនិងខាងត្បូង” ។ លោក Rubio បានហៅការអនុម័តច្បាប់របស់គណៈកម្មាធិការ នេះ ថាជាជំហានដំបូង ដ៏សំខាន់ ហើយលោកបានអំពាវនាវឱ្យព្រឹទ្ធសភា ទាំងមូលអនុម័តសេចក្តី ព្រាងច្បាប់នេះឱ្យបានឆាប់រហ័ស។ ជាមួយគ្នានេះសមាជិកព្រឹទ្ធសភា Cardin បានលើកឡងថា “អាកប្បកិរិយាឈ្លានពានរបស់ចិន ទាំងនៅសមុទ្រចិនខាងត្បូង និងខាងកើត ត្រូវតែគ្រប់គ្រង”។ “ច្បាប់របស់យើង ជាការផ្ញើសារថា សហរដ្ឋអាម៉េរិកនឹងការពារលំហូរពាណិជ្ជកម្មដោយសេរី និងសេរីភាព នាវាចរណ៍ការពារ អធិបតេយ្យភាពរបស់សម្ព័ន្ធមិត្តរបស់យើង និងលើកកម្ពស់ ដំណោះស្រាយការទូតដោយសន្តិវិធី ស្របតាមច្បាប់អន្តរជាតិ”។ ប្រសិនបើអនុម័តជាផ្លូវការ ច្បាប់ស្តីពីទណ្ឌកម្មលើ តំបន់សមុទ្រចិន ខាងត្បូង និងសមុទ្រចិនខាងកើត នឹងអនុញ្ញាត ឱ្យរដ្ឋាភិបាលអាម៉េរិក រឹបអូសទ្រព្យសម្បត្តិ ហិរញ្ញវត្ថុនៅអាម៉េរិក ដកហូតឬលុបចោល ទិដ្ឋាការអាម៉េរិក សម្រាប់ជនជាប់ចោទណា ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងសកម្មភាព ឬគោលនយោបាយដែលគំរាមកំហែងដល់សន្តិភាពសន្តិសុខ និងស្ថិរភាព” នៅសមុទ្រចិនខាងត្បូង និងខាងកើត។
ច្បាប់ថ្មីនេះ ក៏តម្រូវឱ្យរដ្ឋលេខាធិការបញ្ជូនរបាយការណ៍ទៅសភារៀងរាល់ ៦ខែម្តងដើម្បីកំណត់អត្តសញ្ញាណបុគ្គលឬក្រុមហ៊ុនចិន ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការសាងសង់ឬការអភិវឌ្ឍន៍ គម្រោងខុសច្បាប់ ដែលគ្មានការអនុញ្ញាត នៅសមុទ្រចិនខាងត្បូង។ សកម្មភាពខុសច្បាប់ដែល គ្របដណ្តប់ដោយច្បាប់ អាម៉េរិករួមមាន ការរុះរើសំណង់កោះសិប្បនិម្មិត ការសាងសង់បង្គោល ភ្លើងហ្វារនិងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធទូរគមនាគមន៍ចល័ត។ បុគ្គលឬស្ថាប័ន្ត ដែលមានការចូលរួម ដោយផ្ទាល់នៅក្នុងសកម្មភាពដែលគំរាមកំហែងដល់ “សន្តិភាពសន្តិសុខឬស្ថិរភាព” នៅក្នុង តំបន់ដែលគ្រប់គ្រង ដោយជប៉ុនឬកូរ៉េខាងត្បូង នៅសមុទ្រចិនខាងកើត ក៏ត្រូវបាន ដាក់ គោលដៅដាក់ទណ្ឌកម្មក្រោមច្បាប់ថ្មីនេះដែរ។ សូមបញ្ជាក់ថា នៅសមុទ្រចិនខាងកើត ជប៉ុន និងចិន មានជម្លោះជុំវិញប្រជុំកោះសេនកាគូ (ដែលចិនហៅថា ដាយយូ)។
សូមរំលឹកផងដែរថា ច្បាច់ស្តីពីការដាក់ទណ្ឌកម្មនៅសមុទ្រចិនខាងត្បូង និងខាងកើតនេះធ្លាប់បានដាក់ស្នើទៅព្រឹទ្ធសភាជាលើកដំបូងក្នុងខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៩ រួចម្តងទៅហើយ ហើយក៏បានដាក់ស្នើជាថ្មីម្តងទៀតនៅក្នុងខែឧសភា ឆ្នាំ២០២១នេះ។
ជាសរុបមក យើងសង្កេតឃើញថាការព្យាយាមដាក់ចេញនូវច្បាប់ ស្តីពីការដាក់ទណ្ឌកម្មទៅលើបុគ្គល ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធដែលជាទូទៅយើងមើលឃើញថា មកពីប្រទេសចិន ដែលពាក់ព័ន្ធនិងគម្រោង BRI របស់ចិន ដែលកំពុងប្រកួតប្រជែងជាមួយ Free and Open Indo-Pasific របស់សហរដ្ឋអាម៉េរិក និងការប្រកួតជែងឥទ្ធិពលនៅតំបន់សមុទ្រចិនខាងត្បូង និង ខាងកើត ដែលកំពុងតែមានភាពតានតឹងដាក់គ្នា គឺជាការព្យាយាមស្វែងរក និងរក្សាឱ្យបាន នូវតុល្យភាពនៃអំណាច និងឥទ្ធិពលរបស់ប្រទេសមហាអំណាច ជាពិសេសសហរដ្ឋអាម៉េរិកនៅក្នុងតំបន់អាស៊ី ជាពិសេសអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដែលត្រូវបានសហគមន៍អន្តរជាតិ មើលឃើញថា កំពុងតែត្រូវបានគ្របដណ្តប់ដោយការរះឡើង យ៉ាងឆាប់រហ័សរបស់ប្រទេសចិន ក្រោយពីមិនសូវបានអើពើនៅអំឡុងដើម និងពាក់កណ្តាលអាណត្តិរបស់លោកប្រធានាធិបតីត្រាំ ហើយបានជះឥទ្ធិពលមកលើប្រទេសមួយចំនួនក្នុងតំបន់ ដែលមានទំនាក់ទំនងជាមួយបុគ្គល ឬសហគ្រាសដែលត្រូវបានដាក់ទណ្ឌកម្មដោយសហរដ្ឋអាម៉េរិក៕
RAC Media
ប្រភព៖វិទ្យាស្ថានទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិនៃកម្ពុជា
សេចក្ដីជូនដំណឹង ស្តីពី"ការអញ្ជើញចូលរួមដេញថ្លៃ ការផ្គត់ផ្គង់ប្រេងឥន្ធនៈប្រចាំឆ្នាំ២០២៤ សម្រាប់ជរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា ចាប់ពីថ្ងៃទី១៨ មេសា ឆ្នាំ២០២៤។ *ចាប់ទទួលលក់ពាក្យដេញថ្លៃពីថ្ងៃនេះតទៅ រហូតដល់ថ្ងៃទី១៨ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២៤ វេលាម៉ោង ១០.៣០នាទីព្រឹក។ ទូរសព្ទទំនាក់ទំនង : ០២៣ ៨៩០ ១៨០។
ថ្ងៃចន្ទ, 08 មេសា 2024 ម៉ោង 02:35 PM
សេចក្ដីជូនដំណឹង ស្តីពីការ ចូលរួមដេញថ្លៃ ផ្គត់ផ្គង់សម្ភារៈអេឡិចត្រូនិកសម្រាប់រាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា ចាប់ពីថ្ងៃទី៥ មិថុនា ឆ្នាំ២០២៣។ *កាលបរិច្ឆេទឈប់ទទួលពាក្យដេញថ្លៃ៖ ថ្ងៃទី៣០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៣ វេលាម៉ោង ១០.៣០នាទីព្រឹក។ ទូរសព្ទទំនាក់ទំនង : 012 78 36 46។
ថ្ងៃសុក្រ, 02 មិថុនា 2023 ម៉ោង 09:21 PM
វគ្គសិក្សាថ្មី សម្រាប់ឆ្នាំសិក្សាថ្មី ឆ្នាំ២០២២-២០២៣ ! សម្រាប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់ និងថ្នាក់បណ្ឌិត នៅរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា ចាប់ផ្តើមទទួលចុះឈ្មោះហើយ.... ព័ត៌មានលម្អិត សូមទាក់ទងមជ្ឈមណ្ឌលបណ្តុះបណ្តាលនិងស្រាវជ្រាវនៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា (អគារឥន្រ្ទទេវី) ឬតាមរយៈទូរសព្ទ៖ 067-811-667 / 010-268-797 / 099-238-677 / 097 728 4444
ថ្ងៃចន្ទ, 22 សីហា 2022 ម៉ោង 03:11 PM