(រាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា)៖ ថ្លែងក្នុងឱកាសចូលរួមជាវាគ្មិនក្នុងកិច្ចពិភាក្សាតុមូលមួយស្ដីពី «តំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍កម្ពុជា ឡាវ វៀតណាម» ដែលរៀបចំឡើងនៅព្រឹកថ្ងៃសុក្រ ១៣ រោច ខែអាសាឍ ឆ្នាំរោង ឆស័ក ពុទ្ធសករាជ ២៥៦៧ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី២ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៤នេះ ឯកឧត្ដមបណ្ឌិត គី សេរីវឌ្ឍន៍ ប្រធានវិទ្យាស្ថានសិក្សាចិន នៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា និងជាអ្នកជំនាញសេដ្ឋកិច្ច បានបង្ហាញអំពីវឌ្ឍនភាពសេដ្ឋកិច្ចនិងសង្គមនៅក្នុងខេត្តទាំង៤របស់កម្ពុជា ដែលស្ថិតនៅក្រោមកិច្ចសហប្រតិបត្តិការតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍ កម្ពុជា ឡាវ វៀតណាម។

នៅក្នុងបទបង្ហាញនាឱកាសនេះ ឯកឧត្ដមបណ្ឌិតបានលើកឡើងអំពីវឌ្ឍនភាពសេដ្ឋកិច្ច ក្រោយការបោះបង្គោលព្រំដែន ដែលរួមមានប្រាក់ចំណូល ការវិនិយោគ ពាណិជ្ជកម្ម ទេសចរណ៍ និងការអភិវឌ្ឍសង្គមនៅក្នុងបណ្ដាខេត្តទាំង៤របស់កម្ពុជាគឺ ក្រចេះ ស្ទឹងត្រែង មណ្ឌលគិរី និងរតនគិរី។

ឯកឧត្ដមបណ្ឌិត បានលើកឡើងអំពីកំណើនប្រាក់ចំណូលមធ្យមនៃប្រជាជនខេត្តក្រចេះ ដែលបានកើនពី ១ ២០៣,៥០ ដុល្លារសហរដ្ឋអាម៉េរិកក្នុងឆ្នាំ២០១៧ ដល់១៤៥៣,៥៩ដុល្លារសហរដ្ឋអាម៉េរិកនៅក្នុងឆ្នាំ២០២៣ ខណៈដែលចំណូលមធ្យមរបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែង បានកើនឡើងពី ១ ៣១៧ដុល្លារសហរដ្ឋអាម៉េរិក ដល់ ១៦៧៩,៥៨ដុល្លារសហរដ្ឋអាម៉េរិក នៅឆ្នាំ២០២៣។ ចំណែកឯ ចំណូលមធ្យមរបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងខេត្តមណ្ឌលគិរីកើនដល់ ២ ២៤៥,៦១ដុល្លារសហរដ្ឋអាម៉េរិក និងចំណូលមធ្យមរបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងខេត្តរតនគិរីកើនដល់ ១ ៥២១,៤០ដុល្លារសហរដ្ឋអាម៉េរិក នៅក្នុងឆ្នាំ២០២៣។

បន្ថែមពីនេះ ការវិនិយោគនៅក្នុងខេត្តទាំង៤ ដែលមាន ១០៥គម្រោងវិនិយោគ ស្មើនឹងទឹកប្រាក់ ៣ ៧៤៥ លានដុល្លារសហរដ្ឋអាម៉េរិក ដែលមានការវិនិយោគពីវៀតណាម កម្ពុជា ចិន ឥណ្ឌា អូស្ត្រាលី ម៉ាឡេស៊ី អាម៉េរិក អង់គ្លេស សិង្ហបុរី និងកូរ៉េ។ នេះជាការកត់សម្គាល់របស់ឯកឧត្ដមបណ្ឌិត គី សេរីវឌ្ឍន៍ ចំពោះវឌ្ឍនភាពសេដ្ឋកិច្ចនិងសង្គមនៅក្នុងខេត្តទាំង៤របស់កម្ពុជា ដែលស្ថិតនៅក្រោមកិច្ចសហប្រតិបត្តិការតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍ កម្ពុជា ឡាវ វៀតណាម។

ជាមួយគ្នានេះដែរ ឯកឧត្ដមបណ្ឌិត គី សេរីវឌ្ឍន៍ បានបន្តឡើងថា សម្រាប់វិស័យពាណិជ្ជកម្មនៅក្នុងខេត្តទាំង៤នេះ កម្ពុជាមានច្រកអន្តរជាតិ អូរយ៉ាដាវ ខាងព្រំដែនវៀតណាម និង ច្រកត្រពាំងក្រៀល ខាងព្រំដែនឡាវ ព្រមទាំងច្រកទ្វាទ្វេភាគីផ្សេងទៀត ជាច្រកទ្វាពាណិជ្ជកម្មដែលប្រើប្រាស់សម្រាប់នាំទំនិញកម្ពុជា ជាពិសេសកសិផលដែលផលិតនៅក្នុងតំបន់ត្រីកោណចេញទៅប្រទេសវៀតណាម ដោយសារប្រទេសវៀតណាមជាទីផ្សារដ៏ធំរបស់កម្ពុជា។ ការនាំចូលទំនិញពីវៀតណាមមកវិញតាមច្រកនេះ គឺជាការនាំចូលទំនិញសម្រាប់តែប្រើប្រាស់ក្នុងតំបន់ប៉ុណ្ណោះ(ព្រោះប្រជាជនខ្មែរនៅតំបន់នេះមានតិច) ប្រសិនបើគេប្រើច្រកនេះសម្រាប់នាំទំនិញមកប្រើប្រាស់នៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា គឺមិនអាចទៅរួចទេ ដោយសារតែថ្លៃនៃការដឹកជញ្ជូនខ្ពស់ ហើយនៅឆ្ងាយពីរាជធានីភ្នំពេញនិងតំបន់ដែលមានប្រជាជនរស់នៅច្រើន បើធៀបនឹងច្រកផ្សេងទៀតនៅតាមបណ្ដោយព្រំដែនកម្ពុជាវៀតណាម ដូចជាច្រកអន្តរជាតិបាវិតជាដើម។ ចំណែកឯប្រទេសកម្ពុជា ការដាំដំណាំនិងនាំទំនិញចេញទៅក្រៅប្រទេស ត្រូវពឹងផ្អែកលើច្រកនេះជាខ្លាំង ដោយសារតែជាច្រកនាំចេញទៅកំពង់ផែវៀតណាម ដែលមានផលចំណេញជាងបើធៀបនឹងការដឹកជញ្ជូនតាមផ្លូវគោកមកកាន់កំពង់ផែកម្ពុជា។

លើសពីនេះ ឯកឧត្ដមបណ្ឌិតក៏បានគូសបញ្ជាក់ផងដែរថា ទំនាក់ទំនងពាណិជ្ជកម្មរវាងកម្ពុជាជាមួយនឹងវៀតណាម ស្មើនឹង ៧៦,១៦%នៃពាណិជ្ជកម្មរវាងកម្ពុជាជាមួយនឹងអាស៊ាន ខណៈដែល ពាណិជ្ជកម្មរវាងកម្ពុជាជាមួយឡាវ ស្មើនឹង ១,៣១%ប៉ុណ្ណោះធៀបនឹងពាណិជ្ជកម្មជាមួយនឹងអាស៊ាន៕

RAC Media | លឹម សុវណ្ណរិទ្ធ នាយកដ្ឋានទំនាក់ទំនងសាធារណៈ និងពិធីការ