Royal Academy of Cambodia
ភ្នំពេញ៖ មកដល់ពេលនេះ អត្ថន័យនិងប្រតិកម្មចំពោះបុណ្យនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ (Valentine's Day) ត្រូវបានគេយល់ដឹងនិងមើលឃើញស្ទើរតែគ្រប់គ្នាក្នុងសង្គមខ្មែរ។ ប្រតិកម្ម ឬការឆ្លើយតបខ្លះ មានលក្ខណៈគួរឱ្យសរសើរ ឯប្រតិកម្ម ឬការឆ្លើយតបខ្លះទៀត មានលក្ខណៈមិនសមស្របដែលហាក់ដូចជាបង្ហាញឱ្យថាមានការភ័យស្លន់ស្លោជ្រុលពេកចំពោះឥទ្ធិពលនៃបុណ្យ Valentine's Day។
ឆ្លងតាមរយៈនៃការសង្កេត យើងបានមើលថា ប្រតិកម្មចំពោះ Valentine's Day នេះ មានទាំងកម្រិតបុគ្គល កម្រិតស្ថាប័ន និង កម្រិតផ្សេងៗទៀត។ យុវវ័យមួយចំនួន ជាពិសេស យុវវ័យដែលមានសេរីភាពច្រើននិងរស់នៅទីក្រុង បានទទួលយកឥទ្ធិពលនៃបុណ្យនេះ ព្រមទាំងហ៊ានអះអាងដោយភាន់ច្រឡំថា បុណ្យនេះគឺប្រពៃណីខ្មែរទៀតផង ឯយុវជនខ្លះទៀតមិនខ្វល់ថា បុណ្យនេះមានប្រភពមកពីណាទេ ពួកគេគ្រាន់តែដឹងថា ក្នុងឱកាសនេះ គេអាចបង្កការសប្បាយតាមរយៈការទិញផ្កា ឬ អំណោយ(កាដូ) ជូនសង្សា ឬមិត្តស្រី/មិត្តប្រុស ឬ ក៏នាំសង្សារបស់ពួកគេទៅកម្សាន្តតាមកន្លែងកម្សាន្តផ្សេងៗ ហើយក្នុងករណីខ្លះទៀតក៏ធ្លាប់មានការលើកឡើងថា ពួកយុវជនបានយកឱកាសនេះ ដើម្បីចាប់ផ្ដើមប្រគល់ខ្លួនប្រាណជាលើកដំបូង ឬ លើកបន្តបន្ទាប់ជូនសង្សារបស់ពួកគេផងដែរ។
ចំពោះមជ្ឈដ្ឋានអ្នកអភិរក្សវិញ បានលើកឡើងថា មិនគួរអនុញ្ញាតឱ្យបុណ្យនេះមានឥទ្ធិពលមកលើសង្គមខ្មែរទេ ពីព្រោះនាំឱ្យប៉ះពាល់ដល់វប្បធម៌និងទំនៀមទម្លាប់របស់ខ្មែរ។ ស្របនឹងគំនិតនេះ និងក្នុងបំណងចង់ធ្វើអន្តរាគមន៍ទប់ស្កាត់ Valentine's Day យើងក៏បានឃើញក្រសួងខ្លះ អំពាវនាវឱ្យយកឱកាសនេះ ទៅធ្វើជាថ្ងៃនេះបុណ្យរំលឹកគុណឪពុកម្ដាយ អ្នកមានគុណ ឬ លោកគ្រូ អ្នកគ្រូទៅវិញ។ ការបង្វែរថ្ងៃ «Valentine's Day» នេះទៅជាថ្ងៃសម្រាប់ការធ្វើសកម្មភាពផ្សេងៗបែបវិជ្ជមាន ស្ដាប់ទៅហាក់ដូចជាគួរឱ្យកោតសរសើរដែរ ប៉ុន្តែ បើយើងពិចារណាឱ្យវែងឆ្ងាយបន្តិចទៅ យើងអាចមើលឃើញថា ការធ្វើបែបនេះ ក៏ហាក់ដូចជាបានរួមចំណែកក្នុងការអបអរសាទរ បុណ្យនេះដែរ ដោយគ្រាន់តែមានគោលបំណងផ្សេង។ ម្យ៉ាងទៀត វាក៏អាចមានន័យថា សង្គមរបស់យើងមិនមានគំនិតថ្មី ឬ មិនចេះធ្វើថ្មីដោយខ្លួនឯងនោះទេ សូម្បីតែពិធីបុណ្យក៏មិនចេះបង្កើតដែរ រង់ចាំតែបង្វែរថ្ងៃបុណ្យរបស់បរទេសទៅជាថ្ងៃបុណ្យរបស់ខ្លួនឯងតែប៉ុណ្ណោះ ដែលបង្ហាញឱ្យឃើញថា ខ្មែរគ្មានការបង្កើតថ្មី គ្មានការស្រាវជ្រាវ គ្មានរបកគំហើញ គ្មានផែនការអភិវឌ្ឍន៍សង្គម គ្មានគំនិតច្នៃប្រឌិត និង គ្មានទស្សនវិជ្ជា ជាដើម។ ហើយផ្ទុយទៅវិញ ខ្មែរគ្រាន់តែជាអ្នកចម្លងអ្វីៗពីបរទេស ដោយគ្រាន់តែយកមកកែសម្រួលបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ ដូចជា ការចម្លងបទភ្លេង បទចម្រៀង ប្លង់ ឬ រចនាបទណាមួយពីបរទេស ជាដើម។
យើងយល់ថា ខ្មែរបច្ចុប្បន្នមិនគួរធ្វើបែបនេះទេ ខ្មែរគួរបង្កើតថ្ងៃបុណ្យដោយខ្លួនឯង ខ្មែរគួរតែមានគ្រឹះវប្បធម៌ផ្ទាល់ខ្លួន ដូចដែលដូនតារបស់យើងបានបន្សល់ទុកមកដូច្នោះដែរ។ ខ្មែរគួរតែឱ្យតម្លៃទិវាបុណ្យរបស់ខ្មែរ ហើយប្រសិនបើមានតម្រូវការចាំបាច់ ខ្មែរគួរតែបង្កើតទិវាបុណ្យថ្មីៗទៀតដែលអាចបំពេញតម្រូវការនៃពលរដ្ឋរបស់ខ្លួន ដូចជា កន្លងមក រាជរដ្ឋាភិបាលក៏ធ្លាប់បង្កើតទិវាគ្រូបង្រៀន បង្កើតថ្ងៃកំណើតកងយោធពលខេមរភូមិន្ទ ហើយពេលនេះ ប្រសិនបើចាំបាច់ រាជរដ្ឋាភិបាលក៏គួរបង្កើតទិវានៃក្ដីស្រឡាញ់ ឬ បុណ្យកតញ្ញុតា បន្ថែមទៀត ដោយកំណត់យកពេលវេលាសមស្របណាមួយ ប៉ុន្តែ មិនមែនយកថ្ងៃទី១៤ កុម្ភៈ ដូចបុណ្យ Valentine's Dayនោះទេ។ យើងជាខ្មែរដែលជាកូនចៅជំនាន់ក្រោយនៃអតីតមហានគរដ៏រុងរឿង មិនគួរអង្គុយរង់ចាំតែចម្លងទិវាបុណ្យរបស់បរទេស ឬ រង់ចាំតែអបអរសាទរ ឬ ហៃអើចំពោះទិវាបុណ្យនានារបស់បរទេសនោះទេ យើងត្រូវតែមានពិធីបុណ្យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង។
ការចង់ទប់ស្កាត់ឥទ្ធិពលនៃវប្បធម៌បរទេស គឺជារឿងដែលគួរធ្វើ ប៉ុន្តែ ការប្រតិបត្តិជាក់ស្ដែង ពិតជាជួបការលំបាក ទាំងក្នុងក្របខណ្ឌច្បាប់ សីលធម៌ សិទ្ធិមនុស្ស និងបរិបទសាកលភាវូបនីយកម្ម។ ហេតុផលមួយក្នុងចំណោមហេតុផលនានា គឺការទប់ស្កាត់កុំឱ្យយុវវ័យឆាប់ចូលប្រឡូកក្នុងការរួមភេទ ប៉ុន្តែទំនាក់ទំនងស្នេហា និងការរួមភេទ គឺសភាវគតិ ជាតម្រូវការបែបធម្មជាតិ និងជាសេរីភាពបុគ្គល ដែលពិបាកនឹងរារាំងណាស់ បើទោះបីជាគ្មានថ្ងៃ Valentine Day ក៏សកម្មភាពទាំងនោះនៅតែកើតឡើងដែរ។ ដូច្នេះ អ្វីដែលសំខាន់នោះ គឺយើងត្រូវអប់រំយុវជនឱ្យយល់ពីផលអាក្រក់នៃការប្រញាប់ប្រញាល់ចូលប្រឡូកក្នុងការរួមភេទ និងព្យាយាមពន្យល់ពួកគេឱ្យលើកកម្ពស់តម្លៃការសិក្សា ដែលសំខាន់ជាងអ្វីទាំងអស់។ ប៉ុន្តែ យើងក៏ត្រូវតែអប់រំពួកគេអំពីការរួមភេទដោយសុវត្ថិភាពផងដែរ។
លើសពីនេះទៀត ឥទ្ធិពលនៃពិធីបុណ្យ Valentine's Day នេះ ក៏ត្រូវបានជំរុញដោយក្រុមហ៊ុន សាលារៀន សាកលវិទ្យាល័យ ស្ថាប័នឯកជន និងសង្គមស៊ីវិលមួយចំនួន រួមទាំងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ មានវិទ្យុ ទូរទស្សន៍ កាសែត បណ្ដាញសង្គម facebook ជាដើម ដោយសារតែម្ចាស់ស្ថាប័នទាំងនេះ ចង់បង្កភាពសប្បាយរីករាយដល់សិស្ស និស្សិត កម្មករ បុគ្គលិករបស់ខ្លួន និង ក្នុងបំណងទាក់ទាញការចាប់អារម្មណ៍មកលើសេវាកម្ម ទំនិញ ការផ្សព្វផ្សាយ គណនី គេហទំព័រ និង ស្ថាប័នរបស់ខ្លួន ពួកគេក៏បានអបអរសាទរពិធីបុណ្យ Valentine Day នេះដែរ។ កត្តានេះហើយដែលធ្វើឱ្យពិធីបុណ្យ Valentine Day និង បុណ្យបរទេសផ្សេងៗទៀតកំពុងតែមានឥទ្ធិពលមកលើសង្គមខ្មែរជាបន្តបន្ទាប់យ៉ាងគំហុក។
(រូបភាពពីបណ្តាញសង្គមរបស់អ្នកនិពន្ធ)
=============================================
សូមបញ្ជាក់ថា រាល់អត្ថបទដែលបានផ្សព្វផ្សាយឡើង ជាគំនិតទស្សនៈផ្ទាល់របស់អ្នកនិពន្ធ។ រាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា រក្សាសិទ្ធិក្នុងការផ្សព្វផ្សាយ និងកម្មសិទ្ធិបញ្ញារបស់អ្នកនិពន្ធ។
សៀមរាប៖ ថ្លែងនៅក្នុងឱកាសបើក «វេទិកាកិច្ចសហប្រតិបត្តិការកម្ពុជា-ចិន ប្រចាំឆ្នាំលើកទី១» រៀបចំឡើងដោយវិទ្យាស្ថានទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិកម្ពុជានៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា កាលពីថ្ងៃទី៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៩ នាខេត្តសៀមរា...
ខេត្តសៀមរាប៖ នៅព្រឹកថ្ងៃទី៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៩ ក្នុងសាលប្រជុំសណ្ឋាគារ Empress Angkor ឯកឧត្តមបណ្ឌិតសភាចារ្យ សុខ ទូច ប្រធានរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា (RAC) និងឯកឧត្តមសាស្រ្តាចារ្យបណ្ឌិត Goa Peiyong អនុប្រធានបណ...
ខេត្តសៀមរាប៖ «វេទិកាកិច្ចសហប្រតិបត្តិការកម្ពុជា-ចិន ប្រចាំឆ្នាំលើកទី១ ស្តីពី ភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្រ្តគ្រប់ជ្រុងជ្រោយកម្ពុជា-ចិន ឆ្ពោះទៅសហគមន៍ដែលមានអនាគតរួមគ្នា៖ យើងរីកចម្រើនទាំងអស់គ្នា» ត្រូវបានបើក ជាផ្ល...
លោក គង់ រតនៈ ប្រធានវិទ្យាស្ថានសុវត្ថិភាពចរាចរណ៍ភ្នំពេញ៖ «ការបើកល្បឿនលើសច្បាប់កំណត់ ជាមូលហេតុទីមួយដែលធ្វើឱ្យអ្នករងគ្រោះដល់ស្លាប់ដោយសារគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ហើយសមត្ថកិច្ចមិនមែនជាភាគីផ្ដាច់មុខតែម្នាក់ដែលត្រ...
លោក គាត រង្សី ប្រធានមន្ទីរបរិស្ថានរាជធានីភ្នំពេញភ្នំពេញ៖ នៅក្នុងសិក្ខាសាលានាព្រឹកនេះ លោក គាត រង្សី ប្រធានមន្ទីរបរិស្ថានរាជធានីភ្នំពេញ បានធ្វើបទបង្ហាញទៅលើប្រធានបទ ស្ដីពី «ការគ្រប់គ្រងសំរាម សំណល់រឹងនៅរា...
លោក អ៊ូ ធនសាល បានលើកឡើងថា ការដោះស្រាយបញ្ហាកកស្ទះចរាចរណ៍ គឺទាមទារឱ្យមានការចូលរួមពីគ្រប់ភាគីរាប់ទាំងប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់រូបផងដែរ ហើយនាពេលបច្ចុប្បន្ន ដើម្បីជំរុញនិន្នាការប្រើប្រាស់មធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនសាធារណៈ រដ...