Royal Academy of Cambodia
នៅក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានថ្ងៃកន្លងទៅនេះ សាធារណជនទូទៅ បានចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងទៅលើការចាត់វិធានការលើមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់រដ្ឋាភិបាល ២រូប ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងករណីឆបោកទ្រង់ទ្រាយធំ។ ការចាត់វិធានការនេះ ត្រូវបានធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីសម្ដេចតេជោ ហ៊ុន សែន ប្រធានគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា និងជាប្រធានព្រឹទ្ធសភា បានប្រកាសច្រានចោលជាសាធារណៈ នូវការភ្ជាប់ឈ្មោះសម្ដេចទៅនឹងការសូកប៉ាន់ដើម្បីទទួលបានតួនាទី ដែលធ្វើឡើងដោយលោក លី សាម៉េត អតីតទីប្រឹក្សាសម្ដេចតេជោផ្ទាល់។ បន្ថែមពីនេះ មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ម្នាក់ទៀតគឺ លោក ដួង តារា ដែលជាអតីតជំនួយការរបស់សម្ដេចតេជោ ក៏ត្រូវបានចាប់ខ្លួនផងដែរពាក់ព័ន្ធនឹងការឆបោក។ នេះគឺជាការអនុវត្តច្បាប់ដែលមានជាធរមានរបស់ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ដែលរាល់ជនគ្រប់រូបដែលប្រព្រឹត្តបទល្មើស អាជ្ញាធរត្រូវតែចាត់វិធានការទៅតាមនីតិវិធីច្បាប់ដោយគ្មានការលើកលែង។
រាល់បុគ្គលទាំងឡាយដែលបានប្រព្រឹត្តបទល្មើសទាំងអស់ រាប់ចាប់តាំងពីការឆបោក និងអំពើពុករលួយជាដើម គួរតែត្រូវបានផ្ដន្ទាទោសស្របទៅតាមខ្លឹមសារដែលមានចែងនៅក្នុងច្បាប់ ដូចជាច្បាប់ស្ដីពី ការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអំពើពុករលួយ និងច្បាប់ពាក់ព័ន្ធដទៃទៀត ដែលមានកំណត់នៅកម្ពុជា ដើម្បីផ្ដល់ភាពស្អាតស្អំដល់កេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងផ្ដល់ភាពស្អាតស្អំដល់សង្គមជាតិកម្ពុជាទាំងមូល។
ជាមួយគ្នានេះ អាជ្ញាធរនិងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ ត្រូវតែអនុវត្តច្បាប់ដោយគ្មានការរើសអើង និងនៅគ្រប់ទិដ្ឋភាពទាំងអស់ ដោយគ្មានការលើកលែងឡើយ ព្រោះបុគ្គលទាំងអស់ រាប់ចាប់តាំងពីរប្រជាពលរដ្ឋ មន្ត្រីរាជការ ក៏ដូចជាសមាជិករាជរដ្ឋាភិបាលផងដែរ សុទ្ធសឹងតែត្រូវរស់នៅក្រោមបន្ទាត់នៃច្បាប់ ដើម្បីចៀសវាងមុខមាត់ប្រទេសកម្ពុជាត្រូវបំផ្លាញដោយសារតែអំពើល្មើសច្បាប់ ដូចជាការឆបោកនេះជាដើម។ បទល្មើសទាំងឡាយ ដែលជនប្រព្រឹត្តអាចរត់រួចខ្លួនពីសំណាញ់ច្បាប់បាន នឹងធ្វើឱ្យប្រទេសកម្ពុជាបាក់មុខមាត់នៅលើឆាកអន្តរជាតិ ក៏ដូចជាបង្កការព្រួយបារម្ភដល់វិនិយោគិនបរទេស និងវិនិយោគិនក្នុងស្រុក មានការខ្លាចរអារក្នុងការបោះទុនវិនិយោគ មិនហ៊ានរកស៊ីនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជានោះទេ។
ការអនុវត្តច្បាប់នេះទៀតសោត ត្រូវតែអនុវត្តដោយស្មើភាព ស្មើមុខ ស្មើមាត់ អនុវត្តជាទូទៅ ចំពោះគ្រប់បុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តល្មើសនឹងច្បាប់ ទាំងក្នុងករណីដូចគ្នា ឬផ្សេងៗគ្នាក៏ដោយក្ដី ដរាបណាទង្វើទាំងនោះ ប្រាសចាកពីច្បាប់ដែលបានចែង គឺត្រូវតែចាត់វិធានការឱ្យបានម៉ឺងម៉ាត់។ ការពង្រឹងនូវការអនុវត្តច្បាប់បានត្រឹមត្រូវ និងយុត្តិធម៌ ដែលធ្វើឡើងជាទូទៅ មិនចំពោះ នឹងធានាបាននូវសន្តិសុខ សណ្ដាប់ធ្នាប់ និងស្ថិរភាពនៃសង្គមជាតិ៕
RAC Media | លឹម សុវណ្ណរិទ្ធ
ដោយ៖ លឹម សុវណ្ណរិទ្ធ
អំពើពុករលួយ គឺជាការប្រើប្រាស់អំណាច ឥទ្ធិពល ឬតួនាទីដោយមន្ត្រីរដ្ឋ អ្នកនយោបាយ ឬមន្ត្រីរាជការសាធារណៈ នៅក្នុងការបំពេញមុខនាទីរបស់ខ្លួន ដើម្បីទទួលបានលាភសក្ការៈឬផ្ដល់/ទទួលនូវលក្ខខណ្ឌអនុគ្រោះផ្សេងៗ ដែលមិនអនុលោមទៅតាមច្បាប់ជាធរមាន។ ទោះបីជាគ្មាននិយមន័យជាសាកលណាមួយអំពីអំពើពុករលួយក្ដី ក៏ប៉ុន្តែនៅពេលដែលលើកឡើងពីអំពើពុករលួយ ជាទូទៅ គេតែងតែនឹកទៅដល់ការរំលោភបំពានអំណាចសាធារណៈ ឬការប្រើប្រាស់មុខតំណែងសាធារណៈដើម្បីទទួលបានផលប្រយោជន៍បុគ្គលផ្ទាល់ខ្លួន សម្រាប់ក្រុមខ្លួន ឬអ្នកដែលជិតស្និទ្ធទៅនឹងបុគ្គលជាអ្នកកំពុងស្ថិតនៅក្នុងមុខតំណែង។
អំពើពុករលួយ ការប្រើប្រាស់អំណាចសាធារណៈដោយខុសច្បាប់ ដើម្បីផលប្រយោជន៍បុគ្គលឬក្រុមបក្ខពួកខ្លួន គឺជាបញ្ហាសង្គមរ៉ាំរ៉ៃនៅក្នុងប្រទេសមានការអនុវត្តច្បាប់នៅទន់ខ្សោយ ដែលបានបង្កផលប៉ះពាល់ទៅលើគ្រប់វិស័យទាំងអស់ ពិសេសរារាំងដល់ដំណើរការអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិទាំងមូល។ បន្ថែមពីនេះ អំពើពុករលួយបានក្លាយទៅជាហេតុផលចម្បងមួយ ដែលនាំទៅដល់ការបាត់បង់ជំនឿជាក់ពីសំណាក់សាធារណជនទៅលើរបបដឹកនាំ ឬរដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសមួយ ប្រសិនបើមេដឹកនាំនៃប្រទេសនោះ មិនអាចចាត់វិធានការឱ្យបានម៉ឺងម៉ាត់ និងមានប្រសិទ្ធភាពទាន់ពេលវេលានោះទេ។ ជានិច្ចកាល អំពើពុករលួយបានក្លាយទៅជាឧបសគ្គដ៏ចម្បង នៅក្នុងដំណើរការអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិ ដោយសារតែវាបានរួមចំណែកបង្កឱ្យមានកង្វះខាតធនធានមនុស្ស ធនធានហិរញ្ញវត្ថុ និង/ឬកង្វះយន្តការ/វិធានការអនុវត្តប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនិងដោយស័ក្តិសិទ្ធិភាព នៅក្នុងការផ្ដល់សេវាសាធារណៈ និងការធានាបាននូវមូលដ្ឋានអភិវឌ្ឍប្រទេសប្រកបដោយនិរន្តរភាព។
នៅក្នុងទិដ្ឋភាពសង្គម អំពើពុករលួយបង្កហានិភ័យយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរទៅដល់ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រ និងក្រុមជនងាយរងគ្រោះ តាមរយៈការបង្កើនការចំណាយ និងកាត់បន្ថយលទ្ធភាពរបស់ពលរដ្ឋនៅក្នុងការទទួលបានសេវានិងសិទ្ធិជាមូលដ្ឋាន ដូចជា សេវាសុខាភិបាល ការអប់រំ កម្មវិធីសង្គម ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ការទទួលបាននូវយុត្តិធម៌ និងសិទ្ធិស្មើភាពក្នុងនាមជាពលរដ្ឋជាដើម។ បញ្ហាទាំងនេះ ជារឿងដែលមេដឹកនាំត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់ឱ្យបានហ្មត់ចត់ និងល្អិតល្អន់បំផុត ព្រោះអំពើពុករលួយ បានបង្កការគំរាមកំហែងដល់ការកសាងនិងការធានាបាននូវធនធានមនុស្សប្រកបដោយគុណភាព ដែលជាចំណែកមិនអាចខ្វះបាននៅក្នុងអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិមួយ ហើយអំពើពុករលួយក៏ថែមទាំងបានរារាំងការចូលរួមរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងការជំរុញវឌ្ឍនភាពនៃវិស័យនានាផងដែរ។ លើសពីនេះ ផលវិបាកសង្គមចម្បងពីរដែលបង្កឡើងដោយអំពើពុករលួយគឺ បញ្ហាអយុត្តិធម៌ និងវិសមភាពសង្គម (គម្លាតដ៏ធំរវាងអ្នកមាននិងអ្នកក្រ រវាងអ្នកធំនិងអ្នកតូច) ពិតជាអាចជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់ស្ថិរភាពសង្គម ពោលគឺនៅក្នុងករណីខ្លះ ផលវិបាកទាំងពីរនេះអាចបង្កទៅជាកំហឹងវណ្ណៈ ហើយត្រូវអ្នកនយោបាយឱកាសនិយមឬភាគីខាងក្រៅ រុញស្ថានការណ៍ឱ្យធ្លាក់ចូលក្នុងវិបត្តិធ្ងន់ធ្ងរ រហូតដល់មិនអាចគ្រប់គ្រងសភាពការណ៍បាន ដូចដែលបណ្ដាប្រទេសមួយចំនួនលើពិភពលោកបានជួបប្រទះ ពិសេសក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រសាកលលោកនៅក្នុងដំណាក់កាលដួលរលំនៃរបបស័ក្តិភូមិនៃបណ្ដាប្រទេសទាំងឡាយ។
គេក៏គួរតែទាញការចាប់អារម្មណ៍ផងដែរថា ភាពមានបាន និងស្ដុកស្ដម្ភរបស់មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ អ្នកមានអំណាចមួយចំនួននិងក្រុមមនុស្សជិតដិតនឹងពួកគេ ដែលសម្ញែងទៅកាន់មហាជន ពិសេសប្រជាជនមានកម្រិតជីវភាពទាបនិងមធ្យម មិនបានទទួលការអបអរសាទរ ឬស្ញប់ស្ញែងពីសំណាក់សាធារណជននោះទេ ប៉ុន្តែការសម្ញែងទាំងនេះអាចនឹងបង្កឱ្យមានចំណោទសួរត្រឡប់មកវិញ អំពីហេតុផលដែលនាំឱ្យមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់និងអ្នកមានអំណាចព្រមទាំងអ្នកជិតដិតរបស់ពួកគេអាចមានបានស្ដុកស្ដម្ភទៅវិញ។ ស្ថិរភាពនិងភាពសុខដុមរមនានៃសង្គម គឺជាចំណែកមួយមិនអាចខ្វះបាននៅក្នុងដំណើរការអភិវឌ្ឍសង្គម ហេតុនេះហើយ ការធានាឱ្យបាននូវការចុះសម្រុង និងសុខដុមនីយកម្មនឹងគ្នារវាងមនុស្សគ្រប់ស្រទាប់វណ្ណៈទាំងអស់នៅក្នុងសង្គម គឺជាការកសាងនូវមូលដ្ឋានអភិវឌ្ឍប្រកបដោយនិរន្តរភាព។
សម្រាប់ទិដ្ឋភាពសេដ្ឋកិច្ច អំពើពុករលួយពិតជាបានជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានយ៉ាងខ្លាំងទៅដល់ការជំរុញដំណើរការសេដ្ឋកិច្ចនៃប្រទេសជាតិមួយ។ អំពើពុករលួយបាននាំមកនូវការបាត់បង់ថវិកាជាតិដ៏ច្រើនសន្ធឹកតាមរយៈការកេងបន្លំ និងការប្រមូលចំណូលដោយគ្មានតម្លាភាព គ្មានគណនេយ្យភាព និងគៃបន្លំយកថវិកាដាក់ចូលក្នុងហោប៉ៅបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយ និងការសូកប៉ាន់ដែលធ្វើឡើងដោយភ្នាក់ងារប្រមូលចំណូលផ្ទាល់តែម្ដង។ បន្ថែមពីនេះ អំពើពុករលួយនិងការសូកប៉ាន់ បានបង្កើតជាទម្រង់នៃការបែងចែកធនធានរបស់រដ្ឋដោយគ្មានប្រសិទ្ធភាពនិងស័ក្ដិសិទ្ធិភាព ព្រោះនៅពេលដែលអំពើពុករលួយកើតមានឡើង ការកេងបន្លំ និងការក្លែងព័ត៌មាន/ទិន្នន័យជាក់ស្ដែងនឹងកើតមានឡើងដូចគ្នា ដែលនាំឱ្យមានការវាយតម្លៃខុស និងដាក់ចេញនូវដំណោះស្រាយមិនសមស្របជាដើម។ ការណ៍នេះនឹងបណ្ដាលឱ្យការជំរុញមូលដ្ឋានអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចប្រទេស ដែលត្រូវឆ្លើយតបទៅនឹងបញ្ហាកំពុងកើតមាន ប្រឈមនឹងបរាជ័យយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ព្រោះធនធានមនុស្ស និងធនធានហិរញ្ញវត្ថុដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាក់ស្ដែង មិនអាចសម្រេចយន្តការដែលបានបម្រុងទុក ឬគ្មានការចាត់វិធានការពិតប្រាកដ ដើម្បីឈានទៅសម្រេចគោលដៅសំខាន់ៗនៃគោលនយោបាយ ឬយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចសង្គមជាដើម។ នៅពេលដែលយន្តការនិងវិធានការគាំទ្រដល់គោលនយោបាយឬយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចជាតិត្រូវបរាជ័យ ដំណោះស្រាយដែលបានដាក់ចេញទៅនឹងគ្មានប្រសិទ្ធភាព ឬមិនអាចជំរុញផលិតភាពសេដ្ឋកិច្ចបានឡើយ ហើយការណ៍នេះនឹងរារាំងទៅដល់ការជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ចជាតិទាំងមូល។
ជាមួយគ្នានេះ អំពើពុករលួយបានរារាំងវិនិយោគិនទាំងក្នុងស្រុក និងពីបរទេស នៅក្នុងការពិចារណាដាក់ទុនវិនិយោគនៅក្នុងប្រទេសមួយផងដែរ ព្រោះអំពើពុករលួយបង្កើតបរិយាកាសវិនិយោគឬពាណិជ្ជកម្មមួយដែលគ្មានភាពច្បាស់លាស់ មិនអាចធានាដំណើរការអាជីវកម្មដោយស្ថិរភាព នីតិវិធីចុះបញ្ជីវិនិយោគស្មុគស្មាញ កំណើនការិយាធិបតេយ្យ ព្រមទាំងរួមចំណែកនៅក្នុងការបង្កើនតម្លៃប្រតិបត្តិការនៃអាជីវកម្មជាដើម។ ការណ៍នេះនឹងធ្វើឱ្យសកម្មភាពសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងប្រទេសមានការថយចុះ ហើយប្រទេសនោះ ក៏នឹងមិនអាចបង្កើនឱកាសការងារដល់ប្រជាពលរដ្ឋរបស់ខ្លួន ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការជាក់ស្ដែងផងដែរ។ នៅពេលដែលវិបត្តិការងារបានបន្តកើនឡើង តម្លៃទំនិញឡើងខ្ពស់ អំណាចទិញរបស់ពលរដ្ឋថយចុះ អាជីវកម្មនានានឹងត្រូវប្រឈមការបិទទ្វារ ហើយផលប៉ះពាល់ទៅលើសេដ្ឋកិច្ចនឹងកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើងៗ។
បន្ថែមពីនេះ វិធានការលើកទឹកចិត្តនានារបស់រដ្ឋាភិបាល ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ចនេះ អាចនឹងអនុវត្តទៅបានប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព គឺអាស្រ័យទៅលើតួអង្គដែលជាអ្នកអនុវត្តផ្ទាល់ផងដែរ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកអនុវត្តផ្ទាល់មិនមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ (ដោយសារទទួលបានតួនាទីតាមរយៈអំពើពុករលួយ) ឬអនុវត្តមិនមានប្រសិទ្ធភាពឬមិនបានអនុវត្តតែម្ដង ដោយសារតែអំពើពុករលួយ នោះវិធានការដែលបានដាក់ចេញដោយរដ្ឋាភិបាល ពិតជាមិនអាចទទួលជោគជ័យនោះឡើយ។
នៅក្នុងទិដ្ឋភាពអភិបាលកិច្ចសង្គម អំពើពុករលួយបានធ្វើឱ្យដំណើរការប្រព្រឹត្តទៅនៃស្ថាប័នរដ្ឋត្រូវប្រឈមនឹងវិបត្តិធ្ងន់ធ្ងរ តាមរយៈការធ្លាក់ចុះប្រសិទ្ធភាពនៃការបំពេញមុខងារ ការបាត់បង់សុចរិតភាពរបស់ក្រសួងស្ថាប័នរដ្ឋ ដែលជាសេនាធិការរបស់រដ្ឋាភិបាលនៅក្នុងការអនុវត្តគោលនយោបាយឬយុទ្ធសាស្ត្រឬកម្មវិធីសង្គមសំខាន់ៗ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានានានៅក្នុងសង្គម និងការផ្តល់សេវាសាធារណៈដល់ប្រជាពលរដ្ឋ។ រាប់ចាប់តាំងពីការចាត់តាំងថ្នាក់ដឹកនាំក្រសួងស្ថាប័នរហូតដល់ការជ្រើសរើសមន្ត្រីរាជការ ឬបុគ្គលិកដែលមានអាណត្តិបំពេញការងារនៅក្នុងក្រសួងស្ថាប័ននានា អំពើពុករលួយនិងបក្ខពួកនិយម បានរារាំងដល់ការចាត់តាំងឬជ្រើសរើសបុគ្គលដែលមានលក្ខណៈសម្បត្តិសមស្រប និងមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបំពេញតួនាទី ដែលត្រូវឆ្លើយតបទៅនឹងសភាពការណ៍ ឬបញ្ហាដែលកំពុងតែកើតមានឡើង។ ការណ៍នេះទាក់ទងទៅដល់ប្រសិទ្ធភាពនៃការសម្រេចចិត្តខាងគោលនយោបាយ និង/ឬសមត្ថភាពនៃការបំពេញមុខងាររបស់មន្ត្រីឬបុគ្គលិក ដែលត្រូវប្រតិបត្តិផ្ទាល់ជាមួយនឹងការងារ ឬត្រូវដោះស្រាយបញ្ហាជាក់លាក់ក្នុងមុខនាទីរបស់ពួកគេ។
បន្ថែមពីលើនេះ អំពើពុករលួយបានជះឥទ្ធិពលយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់គណនេយ្យភាព របស់ក្រសួងស្ថាប័នរដ្ឋ ក៏ដូចជាមន្ត្រីរាជការសាធារណៈផងដែរ ព្រោះអំពើពុករលួយនឹងបង្កើតទៅជាវប្បធម៌និទណ្ឌភាព ដែលមន្ត្រីនឹងបំពេញការងារដោយគ្មានទំនួលខុសត្រូវចំពោះសកម្មភាពរបស់ពួកគេ ដោយសារតែការសម្អាងទៅលើការអន្តរាគមន៍ពីអ្នកនៅពីក្រោយខ្នង ឋានៈសង្គម ឬប្រាក់កាសដែលពួកគេស្វែងរកមកបានដោយសុចរិតឬដោយទុច្ចរឹតក្ដី។ លើសពីនេះ តាមរយៈវិសមភាព និងភាពអយុត្តិធម៌នៅក្រសួងស្ថាប័នឬអង្គភាព ដែលកើតឡើងចេញពីអំពើពុករលួយនិងបក្ខពួកនិយម ក៏នឹងបង្កទៅជាបាតុភាពអសកម្មផ្សេងបន្ថែមទៀត នៅពេលដែលអ្នកខិតខំប្រឹងប្រែងបំពេញការងារ មិនត្រូវបានលើកទឹកចិត្ត ឬមិនត្រូវបានយកចិត្តទុកដាក់ពីថ្នាក់ដឹកនាំរបស់ខ្លួន ហើយគេបែរជាផ្ដោតការយកចិត្តទុកដាក់ឬលើកតម្កើងតែក្រុមបក្ខពួកខ្លួន ឬអ្នកសូកប៉ាន់ខ្លួនទៅវិញនោះ។
ជារួម ការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអំពើពុករលួយនៅក្នុងសង្គមជាតិមួយ ពិតជាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ដើម្បីជំរុញការអភិវឌ្ឍជាតិប្រកបដោយចីរភាព និងនិរន្តរភាព ព្រោះការកាត់បន្ថយ ឬឈានទៅលុបបំបាត់បាននូវអំពើពុករលួយនៅក្នុងសង្គម នឹងធានាបាននូវការកសាងនូវធនធានមនុស្សប្រកបដោយគុណភាព ដែលជាមូលដ្ឋានដ៏ចម្បងក្នុងការអភិវឌ្ឍប្រទេស, អាចបែងចែកធនធានរបស់រដ្ឋទៅក្នុងវិស័យនានាបានដោយពេញលេញនិងត្រឹមត្រូវដើម្បីជំរុញប្រសិទ្ធភាពនិងស័ក្តិសិទ្ធិភាពនៃការអភិវឌ្ឍតាមវិស័យនានា, ធានាបាននូវយុត្តិធម៌សង្គម ស្ថិរភាព និងសណ្ដាប់ធ្នាប់សង្គម, បង្កបរិយាកាសបើកទូលាយចំពោះការចូលរួមចំណែកអភិវឌ្ឍសង្គមពីសំណាក់ប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់ស្រទាប់វណ្ណៈ និងពីគ្រប់មជ្ឈដ្ឋាន និងឈានទៅពន្លឿនការអភិវឌ្ឍប្រទេស ស្របតាមចក្ខុវិស័យនិងទស្សនវិស័យដែលត្រឹមត្រូវ។ ទោះជាយ៉ាងណា ដើម្បីឈានទៅដល់ការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអំពើពុករលួយប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ទាមទារឱ្យមានឆន្ទៈនយោបាយយ៉ាងមុតមាំ ពីសំណាក់ថ្នាក់ដឹកនាំនិងអ្នកនយោបាយ និងការប្ដេជ្ញាចិត្តយ៉ាងមោះមុតរបស់អង្គភាពឬភ្នាក់ងារអនុវត្តនៃប្រទេសនោះ, ការរៀបចំពង្រឹងការអនុវត្តច្បាប់ប្រកបដោយភាពម៉ឺងម៉ាត់ តម្លាភាព និងសុចរិតភាព, ការបណ្ដុះផ្នត់គំនិតរបស់មហាជននិងមន្ត្រីរាជការ អំពីការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអំពើពុករលួយតាមរយៈការអប់រំជាប្រព័ន្ធជាក់លាក់និងដោយចីរភាព និងការបើកទូលាយឱ្យមានការចូលរួមចំណែកនៅក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអំពើពុករលួយពីគ្រប់មជ្ឈដ្ឋានទាំងអស់៕
(រាល់ទស្សនៈដែលបានលើកឡើងខាងលើនេះ ជាទស្សនៈយល់ឃើញរបស់ស្មេរផ្ទាល់ និងមិនឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីទស្សនៈរួមរបស់រាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជាឡើយ)
ដោយ៖ បណ្ឌិត គិន ភា
កាលពីថ្ងៃទី៨ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២៤ សារព័ត៌មានថៃឈ្មោះ Pattaya Mail បានចុះផ្សាយថា ប្រទេសថៃកំពុងតែព្រួយបារម្ភខ្លាំងចំពោះការពង្រឹងឥទ្ធិពលដែនសមុទ្ររបស់ចិន ពិសេសការប្រើប្រាស់មូលដ្ឋានទ័ពរាមរបស់កម្ពុជាពីសំណាក់កងទ័ពចិន។ សារព័ត៌មាននេះបានគូសបញ្ជាក់ថា ក្តីបារម្ភដូចនេះរបស់ថៃគឺដោយសារតែទីតាំងមូលដ្ឋានកងទ័ពជើងទឹករាមរបស់កម្ពុជាមានចម្ងាយប្រហែលតែជាង ៣០០គីឡូម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះពីកំពង់ផែកងទ័ពជើងទឹករបស់ថៃមួយមានឈ្មោះ«សាតាហីប» ហើយតាមរយៈមូលដ្ឋានទ័ពរាមរបស់កម្ពុជា ចិននឹងកាន់តែមានឥទ្ធិពលខ្លាំងបន្ថែមក្នុងតំបន់អាស៊ី ពិសេសអាចក្តោបក្តាប់ដែនសមុទ្រចិនខាងត្បូង ដែលចិនកំពុងតែមានជម្លោះជាមួយប្រទេសសមាជិកអាស៊ានមួយចំនួន។
ការព្រួយបារម្ភរបស់ថៃ ជាការព្រួយបារម្ភជ្រុលហួសហេតុបើធៀបទៅនឹងតថភាពជាក់ស្ដែងការធ្វើទំនើបកម្មមូលដ្ឋានទ័ពជើងទឹករបស់កម្ពុជា។ ការបារម្ភនេះជាការបារម្ភដែលបង្កប់ដោយល្បិចនយោបាយ និងរបៀបវារៈភូមិសាស្ត្រនយោបាយ ដើម្បីបង្ហាញថាខ្លួនមានជំហរគាំទ្រអាម៉េរិកនិងបស្ចិមប្រទេស ខណៈដែលការសម្ដែងការព្រួយបារម្ភអំពីការធ្វើទំនើបកម្មមូលដ្ឋានកងទ័ពជើងទឹករាម ពីសំណាក់សហរដ្ឋអាម៉េរិក និងបស្ចិមប្រទេស គឺមានគោលបំណងពិតប្រាកដដើម្បីទប់ស្កាត់ឥទ្ធិពលរបស់ចិនក្នុងតំបន់ ទាំងឥទ្ធិពលនយោបាយ ការទូត សន្តិសុខ និងសេដ្ឋកិច្ច។ ជាមួយគ្នានេះ ការសម្ដែងការព្រួយបារម្ភរបស់អាម៉េរិកនិងសម្ព័ន្ធមិត្ត ចំពោះវត្តមានកងទ័ពចិននៅកម្ពុជានេះ គឺជាការផ្ញើសារទៅកាន់ចិនថា ចិនមិនអាចបង្កើតមូលដ្ឋានយោធានៅក្នុងតំបន់បានទេ ទោះបីជានៅប្រទេសណាក៏ដោយ។
ការសម្ដែងការព្រួយបារម្ភរបស់ថៃ ឬប្រទេសជិតខាងកម្ពុជាផ្សេងទៀតក្ដី នៅជុំវិញមូលដ្ឋានកងទ័ពជើងទឹករាមរបស់ប្រទេសកម្ពុជា គឺគ្រាន់តែជាលេសដើម្បីទប់ស្កាត់កុំឱ្យកម្ពុជាមានលទ្ធភាពអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពការពារជាតិផង និងដើម្បីបង្ហាញថាខ្លួនមានជំហររួមជាមួយនឹងសហរដ្ឋអាម៉េរិកនិងសម្ព័ន្ធមិត្តបស្ចិមប្រទេសផង នៅក្នុងល្បែងសន្តិសុខភូមិសាស្ត្រនយោបាយ។
ជាការពិតណាស់ ការអភិវឌ្ឍមូលដ្ឋានកងទ័ពជើងទឹករាម គឺជាសិទ្ធិផ្ដាច់មុខរបស់កម្ពុជាក្នុងនាមជារដ្ឋអធិបតេយ្យ និងឯករាជ្យពេញលេញមួយ។ កម្ពុជាមានតម្រូវការអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពការពារជាតិរបស់ខ្លួន ដែលមិនមែនជាការត្រៀមធ្វើសង្គ្រាមជាមួយប្រទេសណាមួយនោះទេ តែកម្ពុជាចាំបាច់ត្រូវអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពការពារជាតិរបស់ខ្លួនដើម្បីប្រឈមចំពោះលការឈ្លានពាន ឬការរំលោភបំពានណាមួយមកលើបូរណភាពទឹកដីរបស់ខ្លួន។
គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា សម្ដេចតេជោប្រធានព្រឹទ្ធសភា និងសម្ដេចធិបតីនាយករដ្ឋមន្ត្រីធ្លាប់បានប្រកាសជំហរយ៉ាងច្បាស់លាស់ជាច្រើនលើកច្រើនសាររួចមកហើយ អំពីករណីដាក់ការសង្ស័យពីសំណាក់បណ្ដាប្រទេសនានា ពិសេសសហរដ្ឋអាម៉េរិកនិងបស្ចិមប្រទេសនេះ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត នៅក្រោមខ្លឹមសារនៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញរបស់ខ្លួន ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាអនុវត្តនូវគោលនយោបាយការបរទេសប្រកបដោយសន្តិសហវិជ្ជមានជាមួយនឹងបណ្ដាប្រទេសទាំងអស់ ទាំងក្នុងតំបន់និងពិភពលោក។
ប្រទេសកម្ពុជា ដែលជាប្រទេសធ្លាប់រងគ្រោះដោយសារសង្គ្រាម ហេតុនេះហើយ កម្ពុជាតែងតែផ្ដល់សារៈសំខាន់ និងអាទិភាពខ្ពស់បំផុតនៅក្នុងគោលនយោបាយការបរទេសរបស់ខ្លួនគឺ សន្តិភាព ស្ថិរភាព និងវិបុលភាព ទាំងនៅក្នុងក្របខណ្ឌក្នុងប្រទេស តំបន់ និងនៅក្នុងពិភពលោក។ ប្រទេសកម្ពុជាមិនអនុញ្ញាតឱ្យមានមូលដ្ឋានយោធាបរទេសនៅលើទឹកដីរបស់ខ្ឡួន ហើយក៏មិនអនុញ្ញាតឱ្យមានមូលដ្ឋានយោធារបស់ខ្លួននៅលើទឹកដីបរទេសផងដែរ។
កន្លងទៅនេះ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាមិនត្រឹមតែបានបញ្ជាក់ជំហរជាផ្លូវការរបស់ខ្លួនជុំវិញការដាក់ការសង្ស័យ ក៏ដូចជាការសម្ដែងការព្រួយបារម្ភចំពោះវត្តមានកងទ័ពចិននៅមូលដ្ឋានកងទ័ពជើងទឹករាមនោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងបានអនុញ្ញាតឱ្យមានដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់អ្នកការទូត និងអ្នកសារព័ត៌មានជាតិនិងអន្តរជាតិ ចុះទៅកាន់តំបន់មូលដ្ឋានកងទ័ពជើងទឹករាមនេះផងដែរ។ បន្ថែមពីលើនេះ កម្ពុជាក៏ថែមទាំងបានអនុញ្ញាតឱ្យនាវាចម្បាំងកងទ័ពបរទេសចូលចត និងធ្វើទស្សនកិច្ចនៅមូលដ្ឋានកងទ័ពជើងទឹករាមនេះថែមទៀតផង។ នៅលើពិភពលោកនេះ តើប្រទេសណាខ្លះដែលអនុញ្ញាតឱ្យបរទេសចេញចូលធ្វើទស្សនកិច្ចនៅមូលដ្ឋានយោធារបស់ខ្លួនប្រៀបបីដូចជារោងល្ខោន ដូចជាប្រទេសកម្ពុជានោះ?
ក្នុងនាមជារដ្ឋសន្តិភាពនិយម កម្ពុជាមិនដែលសម្ដែងការព្រួយបារម្ភ ឬក៏ប្រតិកម្មទៅនឹងប្រទេសជិតខាងណាមួយ ឬប្រទេសក្នុងតំបន់ណាមួយ នៅពេលដែលប្រទេសទាំងនោះអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពការពារជាតិរបស់ពួកគេនោះទេ លើកលែងតែការអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពយោធានោះ មានលក្ខណៈផ្ទុយទៅនឹងសន្ធិសញ្ញាអន្តរជាតិ ឬធម្មនុញ្ញអង្គការសហប្រជាជាតិ។ ជាឧទាហរណ៍ប្រសិនបើប្រទេសណាមួយក្នុងតំបន់ មានបំណងសាកល្បងកសាងសមត្ថភាពផលិតអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ ឬដាក់គោលដៅផលិតអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ ឬត្រូវបានមហាអំណាចណាមួយបំពាក់អាវុធនុយក្លេអ៊ែរ នោះកម្ពុជាអាចនឹងចេញមុខប្រតិកម្មប្រឆាំងដាច់ខាត ព្រោះវាផ្ទុយទៅនឹងសន្ធិសញ្ញាមិនរីកសាយភាយអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ៕
RAC Medi | លឹម សុវណ្ណរិទ្ធ
មេរៀនក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្ន ក៏ដូចជាមេរៀនពីអតីតកាល នៅពេលប្រជាជនជឿងប់ងល់នឹងបារមី កម្លាំងអមនុស្ស ឬអប្បិយជំនឿនោះនាំឱ្យមនុស្សទន់ខ្សោយ រដ្ឋទន់ខ្សោយ។ សម័យអាណានិគមនិយមបារាំង សម័យកាលផ្សេងទៀត ល្បីថាមានជំនឿកាប់មិនមុតដុតមិនឆេះ បារមីកៀងទ័ពខ្មោចជាដើម...ប៉ុន្តែចុងក្រោយយើងកាន់តែរួញទឹកដី ខណៈប្រទេសក្បែរខាងកាន់តែរីក។
បារមី យើងអាចជឿ អាចគោរពប្រតិបត្តិតាមទំនៀមទម្លាប់ របៀបប្រពៃណី និងជាសីលធម៌ បានហើយ មិនគួរជឿរហូតដល់ភ្លេចអភិវឌ្ឍចំណេះដឹងវិទ្យាសាស្ត្រនោះទេ។
មួយវិញទៀត ការផ្សព្វផ្សាយលក់គ្រឿងស្រវឹង ដោយភ្ជាប់នូវរង្វាន់ធំៗ រួមទាំងក្រុមហ៊ុនខ្លះសន្យាឱ្យជាប្រាក់ខែទៅទៀត ទាំងនេះពិតជាគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងណាស់ចំពោះសង្គមជាតិ ល្មមកែប្រែចេញផងទៅ។ ប្រជាជនយើង តែងចង់បានអ្វីដែលស្រួលៗ ដូច្នេះអ្នកមួយចំនួននឹងប្រឹងផឹកតាមយករង្វាន់ តាមយកប្រាក់ខែ ដែលលទ្ធផលចុងក្រោយខូចសុខភាព ខួរក្បាលស្ពឹក រាងកាយទន់ជ្រាយ...មានបានតែក្រុមហ៊ុនធំៗពីរ-បីនោះ រីឯខ្មែរទាំងមូលទៅជាយ៉ាងណា...។
សូមក្រឡេកមើលប្រទេសរីកចម្រើនលើសកលលោក តើគេរីកចម្រើនបានផ្អែកលើអ្វី? ប្រសិនបើយើងនៅតែទន់ខ្សោយ គេនៅតែមាក់ងាយ ជាន់ឈ្លី សូម្បីតែកម្មវិធីបវរកញ្ញាពិភពលោកថ្ងៃមុន ក៏គេមាក់ងាយខ្មែរដែរ។
ខ្ញុំតែងនិយាយថា «ក្រ ទន់ខ្សោយ មិនអាចរកយុត្តិធម៌បានទេ» គេតែងជេរខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែប្រើសារដាស់តឿននេះដដែល៕
យង់ ពៅ
ដោយ៖ បណ្ឌិត យង់ ពៅ
ការដង្ហែរអង្គកឋិនទានទៅកាន់វត្តខ្មែរកម្ពុជាក្រោម ដែលប្រកាសដោយសម្ដេចតេជោ ហ៊ុន សែន ប្រធានព្រឹទ្ធសភានៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ដែលគ្រោងនឹងដង្ហែរទៅដល់កម្ពុជាក្រោម នៅថ្ងៃទី៤ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២៤ ខាងមុខនេះ គឺជាអង្គកឋិនទានផ្ដួចផ្ដើមគំនិតដោយសម្ដេចកិត្តិព្រឹទ្ធបណ្ឌិត ដែលមានការចូលរួមដង្ហែរពីសំណាក់ថ្នាក់ដឹកនាំជាន់ខ្ពស់នៃព្រឹទ្ធសភា រដ្ឋសភា និងរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។ អង្គកឋិនទានខាងលើនេះ ត្រូវបានថ្នាក់ដឹកនាំកម្ពុជា កំណត់ឈ្មោះថាជា «អង្គកឋិនទាន មហាសាមគ្គីគ្រួសារខ្មែរ» គឺជាអង្គកឋិនទានដ៏ធំជាងគេជាលើកដំបូង ដែលផ្ដួចផ្ដើមដោយថ្នាក់ដឹកនាំស្ថាប័នកំពូលរបស់កម្ពុជា។
«អង្គកឋិនទាន មហាសាមគ្គីគ្រួសារខ្មែរ» ទៅកាន់វត្តខ្មែរនៅកម្ពុជាក្រោម ធ្វើឡើងដោយផ្អែកលើទិដ្ឋភាពសង្គម សាសនា និងប្រវត្តិសាស្ត្រ ហើយក៏បង្ហាញពីភាពជាអ្នកជិតខាងល្អ ពិសេសការរក្សាឈាមជ័រជាជាតិខ្មែរតែមួយ៖
+ ទិដ្ឋភាពសង្គម និងសាសនា
កម្ពុជាក្រោម គឺជាដែនដីដែលមានប្រជាពលរដ្ឋដើមកំណើតខ្មែររស់នៅជាច្រើនតំណនិងជំនាន់ ដោយរក្សាបានយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួននូវការប្រតិបត្តិព្រះពុទ្ធសាសនារបៀបខ្មែរ (មានពិធីបុណ្យប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់បែបខ្មែរលាយឡំចម្រុះគ្នានឹងពិធីបុណ្យពុទ្ធសាសនា) តាំងពីបុរាណរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន ដូចប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាបច្ចុប្បន្នផងដែរ។ នៅទីនោះ មានការរៀបចំពិធីបុណ្យកឋិនទាន បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ និងពិធីបុណ្យសាសនាដទៃទៀតជាច្រើន។ ចំណែកសង្គមនៃការរស់នៅរបស់បងប្អូនខ្មែរកម្ពុជាក្រោម ក៏មានលក្ខណៈដូចគ្នាស្ទើរតែទាំងស្រុងផងដែរ ដែលនេះមានន័យថា ការដង្ហែរអង្គកឋិនទានទៅកាន់វត្តខ្មែរនៅកម្ពុជា គឺជាការរៀបចំពិធីនៅក្នុងសាសនា និងប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរតែមួយដូចគ្នារវាងខ្មែរនៅកម្ពុជាកណ្ដាល និងខ្មែរនៅកម្ពុជាក្រោម។ កន្លងទៅនេះ ទោះបីជាមិនមានថ្នាក់ដឹកនាំខ្មែរណាដង្ហែរអង្គកឋិនទានទៅទីនោះក្ដី ក៏មានព្រះសង្ឃ ពុទ្ធសាសនិកខ្មែរ ដង្ហែរអង្គកឋិនទានទៅវិញទៅមកផងដែរ ព្រមទាំងមានព្រះសង្ឃខ្មែរកម្ពុជាក្រោម និមន្តមកគង់នៅរាជធានីភ្នំពេញ និងនៅតាមខេត្តផ្សេងៗផងដែរ។ ទាំងនេះ គឺជាទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរដែលបានធ្វើឡើងនាពេលកន្លងទៅ ហើយទិដ្ឋភាពនេះ ក៏មិនមានមានតែប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរនោះទេ ក៏មានផងដែរប្រជាពលរដ្ឋនៃជាតិសាសន៍ និងសាសនិកនានា ក៏បានប្រារព្ធពិធីសាសនាឆ្លងប្រទេសផងដែរ ដូចជា ពិធីបុណ្យរ៉ាម៉ាដនរបស់សាសនិកអ៊ិស្លាម និងការដង្ហែរអង្គកឋិនទានពីខ្មែរទៅថៃ និងពីរាជវាំងថៃឬរដ្ឋាភិបាលថៃមកកាន់កម្ពុជាផងដែរ។ នេះគឺជាការអនុវត្តទំនៀមទម្លាប់សាសនារវាងប្រទេសនៅជិតខាងភូមិផងរបងជាមួយគ្នា។
+ ទិដ្ឋភាពប្រវត្តិសាស្ត្រ
ដែនដីកម្ពុជាក្រោម គឺជាអតីតដែនអធិបតេយ្យប្រទេសកម្ពុជា នៅក្នុងសម័យកាលប្រវត្តិសាស្ត្រ ដែលត្រូវកាត់កងរួចជាស្រេចហើយនៅឆ្នាំ១៩៤៩ ដោយបារាំងដែលជាប្រទេសដាក់អាណានិគមមកលើតំបន់ឥណ្ឌូចិន-បារាំង ដែលទឹកដីមួយភាគធំនៅដែនដីកម្ពុជាក្រោម គឺជាអតីតទឹកដីរបស់កម្ពុជា។ ព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្រនេះ បានបន្សល់នូវក្បួនខ្នាត និងប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់ជារបៀបខ្មែរ ជាការប្រារព្ធសាសនា ទំនៀមទម្លាប់ ប្រពៃណីជាប្រជាជាតិតែមួយដូចគ្នា។ ដូច្នេះហើយ ប្រជាជនរស់នៅក្នុងដែនដីទាំងពីរ កម្ពុជាកណ្ដាល និងកម្ពុជាក្រោម សុទ្ធសឹងតែមានសញ្ចេតនាដូចគ្នា ដែលនាំឱ្យមានការធ្វើបុណ្យរៀបចំពិធីសាសនាដូចគ្នាផងដែរ។
+ ទិដ្ឋភាពនយោបាយ
នៅក្នុងធម្មនុញ្ញរបស់កម្ពុជា ក៏បានចែងអំពីសិទ្ធិរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ បើទោះបីជារស់នៅទីណាក៏ដោយ ក៏ពួកគេត្រូវបានរដ្ឋគាំពារផងដែរ។ មួយវិញទៀត កន្លងមក បងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរមួយចំនួន ក៏ដូចជាអ្នកវិភាគនយោបាយមួយចំនួនតូច តែងតែលើកឡើងអំពីបញ្ហាផ្សេងៗដូចជា ១. ភាពរងាររបស់ប្រជាពលរដ្ឋដើមកំណើតខ្មែរនៅកម្ពុជាក្រោម ២. ទិដ្ឋភាពនយោបាយផ្សេងៗគ្នារវាងវៀតណាមនិងកម្ពុជា ៣. ការចោទប្រកាន់ថារាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាពុំសូវបានយកចិត្តទុកដាក់ទៅដល់ប្រជាពលរដ្ឋដើមកំណើតខ្មែរនៅកម្ពុជា ៤. ការដែលឥស្សរជនវៀតណាមតែងតែផ្ដាំផ្ញើដល់ថ្នាក់ដឹកនាំកម្ពុជា អំពីការស្នើសុំការពិនិត្យមើលសុខទុក្ខរបស់ប្រជាជនវៀតណាមនៅកម្ពុជា ៥. គណបក្សប្រឆាំងតែងតែដុតរោលបញ្ហាទាំងអស់ខាងលើ។ ដូច្នេះហើយ ការប្រកាសអំពីការដង្ហែរអង្គកឋិនទានពីសំណាក់សម្ដេចតេជោ ហ៊ុន សែន នៅលើបណ្ដាញសង្គម គឺជាមហាសាមគ្គីខ្មែរ ការចូលរួមធ្វើបុណ្យទានជាមួយគ្នា បញ្ជាក់ថាគ្មានការរើសអើងគ្នារវាងខ្មែរកម្ពុជាក្រោម និងខ្មែរកណ្ដាល ហើយបើទោះបីជាអ្នកមាននិន្នាការប្រឆាំង ឬគាំទ្ររាជរដ្ឋាភិបាលក្ដី សុទ្ធសឹងតែអាចចូលរួមធ្វើបុណ្យជាមួយគ្នាក្នុងពិធីសាសនា ដែលរដ្ឋធម្មនុញ្ញបានចែងថា ព្រះពុទ្ធសាសនា គឺជាសាសនារបស់រដ្ឋ។ នេះជាការប្រមូលផ្ដុំប្រជាជាតិខ្មែរ មិនថាខ្មែរលើ ឬខ្មែរក្រោម អាចធ្វើបុណ្យរួមគ្នាបាន។ បន្ថែមពីនេះ បើទោះបីជាកន្លងទៅ គេមើលឃើញថា ថ្នាក់ដឹកនាំវៀតណាមតែងតែបានផ្ដាំផ្ញើ និងស្នើសុំការយកចិត្តទុកដាក់ពីមេដឹកនាំកម្ពុជាចំពោះប្រជាជនវៀតណាមនៅកម្ពុជា ប៉ុន្តែពេលនេះ ថ្នាក់ដឹកនាំកម្ពុជា ក៏មានរៀបចំធ្វើបុណ្យទានជាទ្រង់ទ្រាយធំនៅមាននៅក្នុងប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរនៅក្នុងវិស័យពុទ្ធសាសនា ទៅកាន់កម្ពុជាក្រោម គឺជាការផ្ដល់ភាពកក់ក្ដៅ ក៏ដូចជាការបង្ហាញទៅដល់ភាគីវៀតណាម ដោយសុំឱ្យវៀតណាមទទួលស្គាល់ប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់បងប្អូនខ្មែរ រស់នៅដែនដីកម្ពុជា ដែលជាកត្តាសត្យានុម័តនៃប្រវត្តិសាស្ត្រ។
+ ទិដ្ឋភាពនៃទំនាក់ទំនងល្អរវាងប្រទេសជិតខាង
ដូចបានលើកឡើងខាងលើ ឥស្សរជនវៀតណាមតែងតែផ្ដាំផ្ញើដល់ថ្នាក់ដឹកនាំកម្ពុជា អំពីការស្នើសុំការពិនិត្យមើលសុខទុក្ខរបស់ប្រជាជនវៀតណាមនៅកម្ពុជា ដូច្នេះហើយ ក្នុងនាមជាប្រទេសមានទំនាក់ទំនងល្អ និងស្មើមុខស្មើមាត់គ្នា មេដឹកនាំកម្ពុជា ក៏គួរតែបង្ហាញចេតនាដើម្បីស្នើសុំឱ្យវៀតណាមយកចិត្តទុកដាក់ និងផ្ដល់ភាពកក់ក្ដៅដល់ប្រជាពលរដ្ឋដើមកំណើតខ្មែរដែលកំពុងរស់នៅក្នុងដែនដីសណ្ដទន្លេមេង្គក្នុងប្រទេសវៀតណាមផងដែរ។ ប្រការនេះ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាត្រូវតែផ្ដល់ភាពកក់ក្ដៅដល់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរដែលរស់នៅឯបរទេស មិនត្រឹមតែប្រជាពលរដ្ឋដើមកំណើតខ្មែរនៅក្នុងប្រទេសវៀតណាម ឬថៃនោះទេ ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរដែលរស់នៅឯក្រៅប្រទេសទាំងអស់ ក៏ត្រូវតែទទួលបាននូវភាពកក់ក្ដៅពីរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដែលជាឈាមជ័រប្រជាជាតិខ្លួនផងដែរ។ នៅត្រង់ចំណុចនេះក៏បានបញ្ជាក់ផងដែរថា ទំនាក់ទំនងល្អរវាងប្រទេសជិតខាង បានផ្ដល់នូវភាពសុខុដមដល់ប្រជាជាតិរៀងខ្លួន ដែលរស់នៅ ឬធ្វើអន្តោប្រវេសន៍នៅក្នុងប្រទេសជិតខាងនីមួយៗ។ ប្រទេសជិតខាងដែលមានទំនាក់ទំនងល្អ ត្រូវតែបើកសេរីភាពដល់ប្រជាពលរដ្ឋផងគ្នា ឱ្យអាចគោរពប្រតិបត្តិប្រពៃណី និងទំនៀមទម្លាប់ និងប្រារព្ធនូវពិធីសាសនាទៅតាមជំនឿរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ ដែលទាំងនេះគឺជាសិទ្ធមនុស្សដែលមានចែងនៅក្នុងធម្មនុញ្ញនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ និងរដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃប្រជាជាតិនីមួយៗ នៅក្នុងការការពារសិទ្ធិរបស់ពលរដ្ឋជាជនជាតិទាំងអស់នៅក្នុងប្រទេស។
+ ទិដ្ឋភាពនៃការរក្សាឈាមជ័រជាប្រជាជាតិខ្មែរ
អ្វីដែលបានលើកឡើងខាងលើ បានបង្ហាញអំពីភាពដូចគ្នាដែលខ្មែរកណ្ដាល និងខ្មែរក្រោមមានរួមគ្នានោះគឺ ឈាមជ័រជាជាតិខ្មែរ ដែលមានជាប់ពីកំណើតរៀងដរាបមក មិនអាចកាត់ផ្ដាច់បានឡើយ។ ទោះជារស់នៅទីណាក៏ដោយ ក៏ខ្មែរមានរបៀបរបបរស់នៅ ប្រពៃណី ទំនៀមទម្លាប់ សាសនា រួមទាំងការហូរចុក កត្តាចិត្តសាស្ត្រសង្គម ជារបៀបខ្មែរ ដែលយើងអាចមើលឃើញបានថា បើទោះបីជាខ្មែររស់នៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក នៅបណ្ដាុប្រទេសអឺរ៉ុប និងបណ្ដាប្រទេសផ្សេងៗក៏ដោយ ក៏ខ្មែរនៅតែមានការរស់នៅរបៀបខ្មែរដដែលផងដែរ កុំថាឡើយខ្មែររាប់លាននាក់ដែលកំពុងរស់នៅលើអតីតដែនដីជារបស់ខ្មែរក្នុងអតីតកាល ដែលត្រូវបានកាត់បញ្ចូលទៅប្រទេសវៀតណាមក្ដី។ ដូច្នេះហើយ ខ្មែរកម្ពុជាក្រោមនៅតែប្រកាន់ខ្ជាប់នូវប្រពៃណី ទំនៀមទម្លាប់ជារបៀបខ្មែរហើយ។ ដូច្នេះហើយ ការរក្សាទំនាក់ទំនងល្អរវាងប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរកណ្ដាល និងប្រជាពលរដ្ឋដើមកំណើតខ្មែរនៅកម្ពុជាក្រោម ដែលស្ថិតនៅជាប់ខាងគ្នា គឺជាការរក្សានូវឈាមជ័រជាជាតិខ្មែរ បង្កនូវបរិយាកាសជិតស្និទ្ធិ និងបង្កើនភាពកក់ក្ដៅជាជនជាតិខ្មែរតែមួយ ព្រមទាំងលើកតម្លៃនៃវប្បធម៌នៃប្រជាជាតិខ្មែរតែមួយ ដែលទាំងនេះ គឺជាកាយវិការដ៏ប្រពៃមួយនៅក្នុងការគោរពប្រពៃណីសាសនារបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរគ្រប់ទិសទី៕
RAC Media | លឹម សុវណ្ណរិទ្ធ
ដោយ៖ លឹម សុវណ្ណរិទ្ធ
នៅក្នុងរយៈពេលចុងក្រោយថ្មីៗនេះ គេឃើញក្រុមហ៊ុនស្រាបៀរនៅកម្ពុជាបានកំណត់ចេញនូវយុទ្ធសាស្ត្រទីផ្សារយ៉ាងរន្ថាន់ នៅក្នុងរូបភាពផ្ដល់ជារង្វាន់ផ្សេងៗនៅក្នុងក្រវិលកំប៉ុងឬគម្របដបស្រាបៀរ ក្នុងគោលបំណងទាក់ទាញឱ្យអតិថិជនបង្កើនចំណង់សេពគ្រឿងស្រវឹង ដើម្បីផ្សងសំណាងយករង្វាន់ផ្សេងៗដែលក្រុមហ៊ុនបាន ជំរុញការលក់ឱ្យកើនឡើង។ រង្វាន់ដែលក្រុមហ៊ុនស្រាបៀរទាំងនោះបានរៀបចំសម្រាប់ជាការផ្សងសំណាងដល់អតិថិជនរបស់ខ្លួន បានក្លាយទៅជាប្រធានបទជជែកតៗគ្នាពីមាត់មួយទៅមាត់មួយរហូតដល់មានការបង្កើតជារូបភាព និងវីដេអូផ្សេងៗនៅក្នុងបណ្ដាញសង្គម ដែលកាន់តែធ្វើឱ្យដំណឹងនៃការផ្ដល់រង្វាន់នៅក្នុងក្រវិលកំប៉ុងឬគម្របដបស្រាបៀរទាំងនោះ រីកសាយភាយ និងជ្រួតជ្រាបដល់មហាជនស្ទើតែគ្រប់គ្នានៅក្នុងបណ្ដាញសង្គមនិងក្នុងសង្គមទាំងមូល។
ប្រទេសកម្ពុជា ដែលត្រូវបានបរទេសទទួលស្គាល់និងស្ញប់ស្ញែងជាខ្លាំងចំពោះមរតកវប្បធម៌ដ៏ចំណាស់នៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ និងក៏ជាប្រទេសមួយដែលប្រកាន់យកព្រះពុទ្ធសាសនាជាសាសនារបស់រដ្ឋនោះ កំពុងមានការប្រជែងយុទ្ធសាស្ត្រគ្នារវាងក្រុមហ៊ុនស្រាបៀរ ដើម្បីជំរុញកំណើនការសេពគ្រឿងស្រវឹង ប្រៀបបីដូចជាឆ្នោតផ្សងសំណាងដូច្នោះដែរ។
ថ្វីដ្បិតតែគ្រឿងស្រវឹង មិនត្រូវបានចាត់ទុកជាគ្រឿងញៀន ហើយត្រូវបានចរាចរនៅលើទីផ្សារដូចទំនិញទូទៅក៏ដោយក្ដី ក៏ប៉ុន្តែទាំងអ្នកជំនាញផ្នែកសុខភាព គ្រូពេទ្យ ក៏ដូចជាក្រសួងសុខាភិបាល ជានិច្ចកាលតែងតែបានព្រមានអំពីបញ្ហាសុខភាពដែលបង្កឡើងដោយការសេពគ្រឿងស្រវឹង ពិសេសគ្រោះថ្នាក់ដែលបង្កឡើងដោយការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងនៅក្នុងបរិមាណលើសកម្រិតផងដែរ។ ខណៈដែលស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចប្រទេសកម្ពុជា កំពុងជួបប្រទះនឹងបញ្ហាដូចបណ្ដាប្រទេសនានាលើពិភពលោក បង្កឡើងដោយវិបត្តិសាកលដូចជា ជំងឺឆ្លងរីករាលដាល និងការផ្លាស់ប្ដូរស្ថានការណ៍ភូមិសាស្ត្រនយោបាយពិភពលោក ដែលធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ស្ថានភាពជីវភាពនិងការរស់នៅរបស់ពលរដ្ឋកម្ពុជានោះ ប្រជាជនកម្ពុជាពិសេសយុវជន បែរជាត្រូវបានជំរុញទឹកចិត្តឱ្យមានទំនោរទៅរកនិន្នាការ “គាស់ក្រវិលឬគម្របដបឈ្នះ ឬការសេពគ្រឿងស្រវឹងដើម្បីផ្សងសំណាង” ដោយក្រុមហ៊ុនស្រាបៀរទៅវិញ។ តើអ្នកដែលកំណត់យុទ្ធសាស្ត្រទីផ្សារនិងភាគីពាក់ព័ន្ធ បានថ្លឹងថ្លែងរវាងផលចំណេញដែលបានទទួលពីពាណិជ្ជកម្មគ្រឿងស្រវឹង និងផលប៉ះពាល់សុខភាពសាធារណៈដែរឬយ៉ាងណា?
ជាការពិតណាស់ នៅក្នុងទីផ្សារសេរី យុទ្ធសាស្ត្រទីផ្សាររបស់ក្រុមហ៊ុននីមួយៗ គឺជាសិទ្ធិ និងសេរីភាពដែលគេអាចរៀបចំឡើង ឬអនុវត្តទៅបានស្របតាមច្បាប់ដែលមានជាធរមាននៅក្នុងប្រទេស ប៉ុន្តែរាជរដ្ឋាភិបាលក៏ដូចជាក្រសួងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ ក៏គួរតែយកចិត្តទុកដាក់ពិចារណា និងវាយតម្លៃឱ្យបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ និងចាត់វិធានការបង្ការនូវបាតុភាពទាំងឡាយណា ដែលនឹងបង្កទៅជាផលប៉ះពាល់ជាអវិជ្ជមានសម្រាប់សង្គមផងដែរ ព្រោះនៅពេលដែលបញ្ហាកើតមានឡើង គឺរាជរដ្ឋាភិបាលនិងក្រសួងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធដែលជាអ្នកត្រូវប្រឈមដោយផ្ទាល់នឹងការស្ដីបន្ទោស និងដាក់បន្ទុកពីសំណាក់សាធារណជនទូទៅ។
ម្យ៉ាងវិញទៀត រាជរដ្ឋាភិបាល គឺជាអ្នករ៉ាប់រងទៅលើការគាំពារសុខភាពសាធារណៈ ហើយយន្តការថ្នាក់ជាតិផ្សេងៗដូចជា កម្មវិធីគាំពារសង្គម និងប្រព័ន្ធជំនួយសង្គម ត្រូវបានដាក់ចេញដើម្បីសម្រេចនូវមុខងារសាធារណៈនេះ ក្នុងគោលបំណងសម្រេចបានឱ្យនូវសុខមាលភាពប្រជាជន និងការកសាងនូវមូលដ្ឋានថែទាំសុខភាពសាធារណៈកាន់តែប្រសើរ ប៉ុន្តែនិន្នាការនៃការជំរុញទឹកចិត្តឱ្យសាធារណជន ពិសេសយុវជនងាកទៅរកទំនោរប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹង ដើម្បីទទួលបានរង្វាន់តាមការផ្សព្វផ្សាយរបស់ក្រុមហ៊ុនគ្រឿងស្រវឹងនៅកម្ពុជា ដែលផ្ដោតតែទៅលើការជំរុញកំណើននៃការលក់របស់ក្រុមហ៊ុនខ្លួន ហាក់ដូចជាបានដើរបញ្ច្រាសពីកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលទៅវិញ។ តើមានជាតិសាសន៍ណាខ្លះនៅលើពិភពលោក ដែលជំរុញលើកទឹកចិត្តឱ្យប្រជាជនរបស់ខ្លួនសេពគ្រឿងស្រវឹងដើម្បីទទួលបានរង្វាន់យ៉ាងហ៊ឹកហ៊ាក់ដូច្នេះ?
កន្លងមកនេះ ថ្វីបើមានការជូនដំណឹងដល់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយគ្រប់ប្រភេទ មិនឱ្យផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្មគ្រឿងស្រវឹងដែលមានរូបភាពអូសទាញមហាជន ពិសេសយុវជន ងាកទៅរកនិន្នាការសេពគ្រឿងស្រវឹងដើម្បីផ្សងសំណាងយករង្វាន់ក្ដី ក៏ប៉ុន្តែក្នុងពេលថ្មីៗកន្លងទៅនេះ គេសង្កេតឃើញថា ក្រុមហ៊ុនគ្រឿងស្រវឹងបានងាកមកជំរុញការផ្សព្វផ្សាយបង្កើនការទាក់ទាញនៅលើទំព័របណ្ដាញសង្គមរបស់ខ្លួន ដើម្បីជំរុញឱ្យមហាជន ឬអ្នកប្រើប្រាស់ មានទំនោរសេពគ្រឿងស្រវឹងជាផលិតផលរបស់ខ្លួនដើម្បីផ្សងសំណាងយករង្វាន់ផ្សេងៗដូចជា រថយន្តសេរ៊ីថ្មី ប្រាក់រង្វាន់ប្រចាំខែ នាឡិកាដៃប្រណីត មាសសុទ្ធ និងម៉ូតូ យ៉ាងគគ្រឹកគគ្រេង រហូតដល់មានអ្នកប្រើប្រាស់បណ្ដាញសង្គមមួយចំនួន បានបង្កើតពាក្យចំអន់ ឬបញ្ចើចបញ្ចើគ្នាថា “ផឹកដើម្បីប្រាក់ខែ ឬផឹកដើម្បីប្ដូរព្រេងវាសនា ឬផឹកដើម្បីកែប្រែជីវភាព” និងសារផ្សេងៗទៀតជាដើម។ ថ្វីបើសារទាំងនេះអស់នេះត្រូវបានបង្កើតនៅក្នុងលេងសើច ឬជាការកម្សាន្តក្ដី ក៏ប៉ុន្តែវាក៏បានក្លាយទៅជាសាររំឭក ឬជូនដំណឹងដល់អ្នកប្រើប្រាស់បណ្ដាញសង្គមដទៃទៀតជាច្រើន ចងចាំ ឬដិតដាមនឹងការផ្ដល់រង្វាន់នៅក្នុងកំប៉ុងឬដបស្រាបៀរទាំងអស់នោះ ហើយក៏នឹងក្លាយទៅជាការជំរុញទឹកចិត្តឱ្យមហាជន ពិសេសយុវជនមួយចំនួនដែលខ្វះការគិតពិចារណា និងដែលយុវជនខ្លះមិនទាន់ទាំងគ្រប់អាយុសេពគ្រឿងស្រវឹងផងនោះ ឱ្យសាកល្បង ឬព្យាយាមសេពគ្រឿងស្រវឹងដើម្បីតាមផ្សងសំណាង ដោយភ្លេចគិតគូរពិចារណាអំពីផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់ខ្លួន។
ពិតប្រាកដណាស់ នៅក្នុងទិដ្ឋភាពច្បាប់ពាក់ព័ន្ធដែលមានជាធរមានបច្ចុប្បន្ននៅកម្ពុជាមិនមានចែងពីការកំណត់ទោសទណ្ឌ ឬការតម្រូវឱ្យចាត់វិធានការទប់ស្កាត់បាតុភាពនេះឡើយ ប៉ុន្តែតើគេគួរតែបង្កើតក្រមសីលធម៌ នៅក្នុងការធ្វើពាណិជ្ជកម្មផលិតផលគ្រឿងស្រវឹងដែរឬយ៉ាងណា? តើរដ្ឋគួរតែពង្រឹងបន្ថែមលើការគ្រប់គ្រងការផ្សព្វផ្សាយនិងពាណិជ្ជកម្មគ្រឿងស្រវឹង ដើម្បីបុព្វហេតុការពារសុខភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្លួនដែរឬទេ? តើយុវជនកម្ពុជា ដែលជាអនាគតទំពាំងស្នងឫស្សី នឹងទៅជាយ៉ាងណា ប្រសិនបើសារជំរុញទឹកចិត្តនិងយុទ្ធនាការផ្សព្វផ្សាយ ជំរុញយុវជនឱ្យមានទំនោរសេពគ្រឿងស្រវឹងកាន់តែរីករាលដាលដូចផ្សិតយ៉ាងនេះ? តើគួរតែដល់ពេលដែលកម្ពុជាត្រូវជំរុញពន្លឿនការអនុម័តសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ ស្ដីពី ការត្រួតពិនិត្យផលិតផលគ្រឿងស្រវឹងឱ្យលេចចេញជារូបរាងហើយឬយ៉ាងណា?
ជារួម អ្នកជំនាន់មុន គឺជាអ្នកត្រួសត្រាយផ្លូវ និងបន្សល់នូវប្រវត្តិសាស្ត្រសម្រាប់យើងនៅជំនាន់នេះ ហើយមនុស្សជំនាន់នេះ ក៏ជាអ្នកត្រូវធានាបន្សល់ឱ្យបាននូវមរតកល្អប្រសើរ សម្រាប់អ្នកជំនាន់ក្រោយៗបន្តទៅទៀតផង។ គេមិនគួរបណ្ដែតបណ្ដោយឱ្យទំពាំងស្នងឫស្សីសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិទៅថ្ងៃមុខ ត្រូវរងគ្រោះដោយសារតែភាពចន្លោះប្រហោងនៅក្នុងការគិតគូរអំពីសុខភាព និងគុណភាពនៃធនធានមនុស្សដែលត្រូវបន្តវេននោះទេ៕
នាថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ៩រោច ខែភទ្របទ ឆ្នាំរោង ឆស័ក ពុទ្ធសករាជ២៥៦៨ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី២៦ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២៤ បណ្ឌិត្យសភាវិទ្យាសាស្ត្រសង្គមនិងសេដ្ឋកិច្ចឡាវ បានរៀបចំសិក្ខាសាលាកសាងសមត្ថភាព KEI-RAC-LASES-VASS លើកទី១១ នៅក្រុងវៀងច័ន្ទន៍ សាធារណរដ្ឋប្រជាធិបតេយ្យប្រជាមានិតឡាវ។
សិក្ខាសាលានេះ ផ្តោតជាសំខាន់ ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ដែលមានវាគ្មិនជំនាញៗ និងអ្នកចូលរួមប្រមាណជា២០០នាក់មកពីរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា វិទ្យាស្ថានបរិស្ថានកូរ៉េ បណ្ឌិត្យសភាវិទ្យាសាស្ត្រសង្គមនិងសេដ្ឋកិច្ចឡាវ និងបណ្ឌិត្យសភាវិទ្យាសាស្ត្រសង្គមវៀតណាម។
RAC Media | ខុទ្ទកាល័យប្រធានរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា
ឯកឧត្តមបណ្ឌិតសភាចារ្យ សុខ ទូច ប្រធានរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជាបានដឹកនាំប្រតិភូរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា ទៅចូលរួមក្នុងសិក្ខាសាលារួមគ្នាដែលរៀបចំដោយវិទ្យាស្ថានបរិស្ថានកូរ៉េ បណ្ឌិត្យសភាវិទ្យាសាស្ត្រសង្គមនិងសេដ្ឋកិច្ច ឡាវ រាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា និងបណ្ឌិត្យសភាវិទ្យាសាស្ត្រសង្គមវៀតណាម។
ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១២មក ស្ថាប័នវិទ្យាសាស្ត្រនៃប្រទេសទាំងបួន បានប្រារព្វសិក្ខាសាលាប្រចាំឆ្នាំរួមគ្នា ដោយបណ្ឌិត្យសភាវិទ្យាសាស្ត្រសង្គមនិងសេដ្ឋកិច្ច ឡាវ រាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា និងបណ្ឌិត្យសភាវិទ្យាសាស្ត្រសង្គមវៀតណាម ត្រូវទទួលធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះប្តូរវេន។ នៅក្នុងឆ្នាំ ២០២៤នេះបណ្ឌិត្យសភាវិទ្យាសាស្ត្រសង្គមនិងសេដ្ឋកិច្ចឡាវ បានទទួលធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះសម្រាប់ការរៀបចំសិក្ខាសាលាប្រចាំឆ្នាំនេះ ដោយប្រធានបទសម្រាប់ឆ្នាំនេះ ផ្តោតលើ “កិច្ចសហប្រតិបត្តិការក្នុងតំបន់សម្រាប់ភាពធននៃបរិស្ថាន៖ យុទ្ធសាស្ត្រ ឥទ្ធិពល និងដំណោះស្រាយទៅតាមវិស័យ។
ថ្លែងនៅក្នុងសុន្ទរកថាបើកកម្មវិធីសិក្ខាសាលានៅទីក្រុងវៀងចន្ទ ប្រទេសឡាវ នៅឆ្នាំនេះ ឯកឧត្តមបណ្ឌិតសភាចារ្យ សុខ ទូច ប្រធានរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា បានមានប្រសាសន៍ថា កិច្ចការងារពារបរិស្ថានសម្រាប់ប្រទេសក្នុងតំបន់ មិនមែនត្រឹមតែជាការងារ ឬភារកិច្ចរបស់ប្រទេសកូរ៉េ តែមួយនោះទេ ប៉ុន្តែគឺជាការងារ និងតួនាទីរបស់ស្ថាប័ន និងប្រទេសទាំងអស់ក្នុងពិភពលោក ព្រោះថាបើសិនជាពិភពលោកមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការប្រែប្រួលបរិស្ថាននោះទេ ធម្មជាតិនឹងធ្វើការវាយប្រហារមកវិញ តាមរយៈការប្រែប្រួលបរិស្ថាន គ្រោះធម្មជាតិ បញ្ហាទឹកជំនន់ និងបញ្ហាលំបាកផ្សេងទៀត ដែលជាការឆ្លើយតបរបស់ធម្មជាតិមកកាន់មនុស្សជាតិវិញ។
ជាការតាំងចិត្តចំពោះការងារបរិស្ថាននេះ រាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា បានកំពុងតែធ្វើការអភិរក្ស និងការពារព្រៃឈើនៅក្នុងឧទ្យានរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា តេជោសែន ឫស្សីត្រឹប ដែលមានទីតាំងនៅក្នុងខេត្តព្រះវិហារនៃប្រទេសកម្ពុជា។ រាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា បានតាំងចិត្តយ៉ាងមុតមាំក្នុងការងារការពារបរិស្ថាន ដើម្បីរួមចំណែកដល់ការងារជួយមនុស្សដែលជំនាន់ក្រោយរបស់កម្ពុជា និងជួយដល់ការប្រែប្រួលបរិស្ថាននៅក្នុងតំបន់ ក៏ដូចជានៅក្នុងពិភពលោក។
សូមបញ្ជាក់ជូនថា រាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជានឹងទទួលធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះសម្រាប់ការរៀបចំសិក្ខាសាលារួមគ្នានេះ នៅក្នុងឆ្នាំ២០២៥៕
RAC Media | បណ្ឌិត ស៊ឺន សំ ប្រធានស្ដីទីនាយកដ្ឋានទំនាក់ទំនងសាធារណៈ និងពិធីការ
នៅថ្ងៃទី២៥ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២៤ នេះ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា តាមរយៈគណៈកម្មាធិការជាតិសម្របសម្រួលកិច្ចការបញ្ជូនកងកម្លាំងចូលរួមបេសកកម្មអង្គការសហប្រជាជាតិ និងក្រសួងការពារជាតិ បានចាត់បញ្ជូនសម្ភារៈមធ្យោបាយគ្រឿងបំពាក់ វិស្វកម្មធុនធ្ងន់ ២២គ្រឿង ទៅកាន់សាធារណរដ្ឋអាហ្វ្រិកកណ្តាល តាមការស្នើសុំបន្ថែមពីអង្គការសហប្រជាជាតិ ក្នុងបេសកកម្ម MINUSCA សម្រាប់កងកម្លាំងបន្ថែមចំនួន២៥ លើជំនាញវិស្វកម្ម ដែលបានបញ្ជូនរួចហើយមកហើយពីពេលកន្លងទៅនេះ។ នេះមិនមែនជាលើកទីមួយ ហើយក៏ពុំមែនជាលើកចុងក្រោយនោះដែរ ដែលប្រទេសកម្ពុជាបញ្ជូនកងកម្លាំងរក្សាសន្តិភាពក្នុងក្របខ័ណ្ឌអង្គការសហប្រជាជាតិ ទៅកាន់បរទេស ដើម្បីចូលរួមនៅក្នុងដំណើរការថែរក្សានិងកសាងសន្តិភាពសម្រាប់បណ្ដាប្រទេស ដែលមានតម្រូវការជំនួយពីអង្គការសហប្រជាជាតិនិងសមាជិកនៃអង្គការពិភពលោកនេះ។
រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដែលតែងតែយកចិត្តទុកដាក់ និងផ្ដល់អាទិភាពទៅលើគោលការណ៍សន្តិភាពនិយម ដែលជាគោលការណ៍គ្រឹះនៃការអភិវឌ្ឍប្រទេស ក៏ដូចជាជំហរដ៏ចម្បងរបស់កម្ពុជានៅលើឆាកអន្តរជាតិ ពិសេសនយោបាយការបរទេសរបស់ខ្លួននោះ ជានិច្ចកាលតែងតែបានរួមចំណែកក្នុងបេសកកម្ម ស្វែងរកសន្តិភាពជូនបណ្ដាប្រទេសនានាលើពិភពលោក ទៅតាមលទ្ធភាពជាក់ស្ដែងរបស់កម្ពុជា នៅក្នុងក្របខ័ណ្ឌអង្គការសហប្រជាជាតិ។
ជាការពិតណាស់ ប្រមុខដឹកនាំកម្ពុជាពិតជាយល់យ៉ាងច្បាស់អំពីទុក្ខលំបាកនៃប្រទេសដែលទទួលរងគ្រោះដោយសារតែសង្គ្រាម និងភាពស្រេកឃ្លានសន្តិភាពរបស់ប្រជាជននិងប្រទេសទាំងនោះ ដែលកំពុងទទួលរងគ្រោះនាពេលបច្ចុប្បន្ន ព្រោះកម្ពុជាធ្លាប់បានទទួលរងគ្រោះដោយសារសង្គ្រាមស៊ីវិល និងធ្លាប់ជាប្រទេសដែលមហាអំណាចយកធ្វើជាទីលានសាកអនុភាពសព្វាវុធ និងជាសមរភូមិមនោគមវិជ្ជាអស់រាប់ទសវត្សរ៍មកហើយនោះ។ នៅក្នុងន័យនេះ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ក្រោមការដឹកនាំរបស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា តែងតែបានខិតខំចូលរួមអស់ពីលទ្ធភាព ដើម្បីបញ្ជូនកងកម្លាំងកម្ពុជាទៅក្នុងបេសកកម្មថែរក្សា និងស្វែងរកសន្តិភាពជូនបណ្ដាប្រទេសនានា ដែលកំពុងទទួលរងគ្រោះដូចអ្វីដែលកម្ពុជាធ្លាប់ជួបប្រទះនាអតីតកាល។
ថ្នាក់ដឹកនាំនៃប្រទេសកម្ពុជា ដែលធ្លាប់ជាអ្នកខិតខំស្វះស្វែងរកសុខសន្តិភាពជូនជាតិមាតុភូមិ ពិតជាអាចជ្រួតជ្រាបអំពីគុណតម្លៃនៃសន្តិភាព និងវិបុលភាពនៃសង្គមជាតិ នៅក្រោយអវត្តមាននៃសង្គ្រាម។ នៅក្នុងន័យនេះរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ចាប់តាំងពីក្រោមការដឹកនាំរបស់សម្ដេចតេជោ និងបន្តមកដល់សម្ដេចធិបតី ពិតជាមានឆន្ទៈនៅក្នុងការរួមចំណែកស្វះស្វែងរកសន្តិភាពជូនបណ្ដាប្រទេសនានាលើពិភពលោក ដោយឈរលើគោលជំហរមនុស្សធម៌ជាសាកលផង ក៏ដូចជាស្របទៅនឹងរដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា (មាត្រា៥៣ វាក្យខណ្ឌទី៤) ផងដែរ ដែលបានចែងថា «ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាមិនអនុញ្ញាតឱ្យមានមូលដ្ឋានយោធាបរទេសនៅលើទឹកដីរបស់ខ្លួន ហើយក៏មិនអនុញ្ញាតឱ្យមានមូលដ្ឋានយោធារបស់ខ្លួននៅបរទេសដែរ លើកលែងតែក្នុងក្របខ័ណ្ឌ នៃសំណូមពររបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ។»
ប្រការនេះបានសបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា ប្រទេសកម្ពុជាដែលពីអតីតកាលធ្លាប់រងគ្រោះ និងធ្លាប់ទទួលបានការជ្រោមជ្រែងពីអង្គការសហប្រជាជាតិ នៅក្នុងដំណើរការស្វែងរកសន្តិភាពនោះ ពិតជាបានងើបឈរឡើងវិញក្នុងជំហរដ៏រឹងមាំនៅក្នុងការអភិវឌ្ឍនិងកសាងប្រទេស។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ កម្ពុជាដែលធ្លាប់តែជាប្រទេសដង្ហើយរកការជួយទំនុកបម្រុង ដើម្បីទទួលបាននូវសន្តិភាពនៅដំណាក់កាលដំបូងនោះ បានក្លាយខ្លួនទៅជាតួអង្គដ៏សំខាន់នៅលើឆាកអន្តរជាតិ នៅក្នុងដំណើរការស្វែងរកសន្តិភាពសម្រាប់បណ្ដាប្រទេសនានាលើពិភពលោក នៅក្នុងក្របខ័ណ្ឌអង្គការសហប្រជាជាតិ។
ប្រមុខដឹកនាំកម្ពុជាតែងតែបានបង្ហាញអំពីជំហរគាំទ្រទៅលើដំណោះស្រាយបញ្ហាអន្តរជាតិ និងបញ្ហាផ្ទៃក្នុងរបស់បណ្ដាប្រទេសនានា ដោយផ្អែកលើគោលការណ៍សន្តិវិធី និងសន្តិភាពនិយម ចៀសវាងការប្រើប្រាស់កម្លាំងយោធាដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហា ហើយនេះក៏ជាផ្នែកមួយនៃការជំរុញអំណាចទន់ (Soft Power) នៅក្នុងនយោបាយការបរទេសរបស់កម្ពុជានៅក្នុងកិច្ចការអន្តរជាតិផងដែរ។ ចំណែកឯការចូលរួមនៅក្នុងដំណើរការកសាងសន្តិភាពសម្រាប់បណ្ដាប្រទេសនានា តាមរយៈការបញ្ជូនកងកម្លាំងរក្សាសន្តិភាពនៅក្នុងក្របខ័ណ្ឌនៃអង្គការសហប្រជាជាតិនេះ គឺជាការបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា កម្ពុជាមិនត្រឹមតែមានជំហរនៅលើវោហាសាស្ត្រការទូតប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងបានចូលរួមចំណែកជាសកម្មភាពជាក់ស្ដែងថែមទៀតផង ដែលជាការបញ្ជាក់អំពីភាពប្រាកដប្រជារបស់កម្ពុជានៅក្នុងជំហរសន្តិភាពនិយម៕
RAC Media | លឹម សុវណ្ណរិទ្ធ
ថ្វីដ្បិតតែគេមិនអាចហាមឃាត់ការយល់ឃើញខុសគ្នារបស់អ្នកនយោបាយ និងប្រជាពលរដ្ឋទៅលើទស្សនៈនៃការដឹកនាំនិងអភិវឌ្ឍប្រទេសរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលក្ដី ក៏ប៉ុន្តែការប្រកាសដកខ្លួនរបស់កម្ពុជាចេញពី កិច្ចសហប្រតិបត្តិការតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍ (CLV-DTA) បានបិទបញ្ចប់ភាពតានតឹងខ្លាំងនៅលើទស្សនៈនយោបាយ ដែលក្រុមប្រឆាំងបានព្យាយាមយករឿង CLV-DTA បំភ័ន្តមតិមហាជន និងធ្វើជារបៀបវារៈនយោបាយវាយប្រហាររាជរដ្ឋាភិបាល។
ការប្រកាសរបស់សម្ដេចតេជោ ហ៊ុន សែន ប្រធានព្រឹទ្ធសភា និងជាប្រធានគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា និងក៏ជាអតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រីកម្ពុជាដែលជាអ្នកផ្ចុចផ្ដើមនូវកិច្ចសហប្រតិបត្តិការតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍ (CLV-DTA) ធ្វើឡើងដោយមានការប្រៀបធៀបនូវទិដ្ឋភាពនយោបាយមុននិងក្រោយការចូលរួមរបស់កម្ពុជានៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងអន្តររដ្ឋនេះ ហើយគេអាចសម្លឹងឃើញអំពីភាពចាំបាច់នៃកិច្ចព្រមព្រៀងនេះ ថាតើត្រូវបន្តរក្សាទុក ឬដកខ្លួនចេញនៅក្នុងដំណាក់កាលក្រោយការអនុវត្តរួច។ ត្រង់ចំណុចនេះហើយ ដែលនៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងអន្តរជាតិ តែងតែមានកំណត់នៅក្នុងខចែងអំពីការដកខ្លួននៃរដ្ឋជាភាគីហត្ថលេខី។ ជាឧទាហរណ៍ នៅពេលដែលឡើងកាន់តំណែងដំបូង ប្រធានាធិបតីអាម៉េរិមួួយរូបបានចុះហត្ថលេខាលើក្រឹត្យដកសហរដ្ឋអាម៉េរិកចេញពីកិច្ចព្រមព្រៀងស្ដីពីអាកាសធាតុ និងការសម្រេចចិត្តរបស់អង់គ្លេសចេញពីសហគមន៍អឺរ៉ុបជាដើម សុទ្ធសឹងតែឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីការសម្រេចចិត្តរប់សមេដឹកនាំរដ្ឋនីមួយៗ នៅក្នុងចេញពីកិច្ចព្រមព្រៀង ឬសន្ធិសញ្ញាអន្តររដ្ឋផ្សេងៗ ដោយយោងលើការពិនិត្យនិងពិចារណារបស់មេដឹកនាំអំពីភាពចាំបាច់ផ្សេងៗ។ នៅក្នុងន័យដូចគ្នានេះដែរ ករណីប្រទេសថៃដែលបានដកខ្លួនចេញពីការទទួលស្គាល់យុត្ថាធិការរបស់តុលាការអន្តរជាតិ (ICJ) នៅក្រោយពេលដែលខ្លួនចាញ់ក្ដីកម្ពុជា នៅក្នុងសំណុំរឿងប្រាសាទព្រះវិហារ និងតំបន់ជុំវិញប្រាសាទព្រះវិហារ។ ទាំងនេះ សុទ្ធសឹងតែជាហេតុការណ៍ដែលជាលំអាន។
នៅពេលដែលអ្នកនយោបាយសម្លឹងឃើញថា កិច្ចព្រមព្រៀងណាមួយបង្កផលរំខានដល់ការដឹកនាំ ឬនយោបាយដឹកនាំប្រទេសឬរដ្ឋរបស់ខ្លួន អ្នកដឹកនាំពិតជាមានសិទ្ធិនិងលទ្ធភាពគ្រប់គ្រាន់ នៅក្នុងការផ្លាស់ប្ដូរស្ថានភាពនៃការអនុវត្តកិច្ចព្រមព្រៀង ឬដកខ្លួនចេញពីកិច្ចព្រមព្រៀងអន្តររដ្ឋណាមួយបាន។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា កិច្ចសហប្រតិបត្តិការតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍ (CLV-DTA) ត្រូវបានអ្នកនយោបាយប្រឆាំងយកមកធ្វើជាលេស និងជាដាវនយោបាយ ដើម្បីវាយប្រហារ និងដុតរោលស្ថានការណ៍វិវត្តនយោបយានៅក្នុងប្រទេស ដែលបង្កជាការរំខានដល់ដំណើរការអភិវឌ្ឍប្រទេសកម្ពុជា តាមរយៈការបំភ័ន្ត ការពិតនិងបំភ្លៃសាធារណៈមតិ ឱ្យមានប្រតិកម្មជាបន្តបន្ទាប់ ខណៈពេលដែលប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ កន្លងទៅពុំសូវទទួលបានព័ត៌មានអំពីកិច្ចសហប្រតិបត្តិការតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍ (CLV-DTA) ដែលអាចលង់ជឿតាមការញុះញង់របស់ក្រុមប្រឆាំង ដោយមិនដឹងខ្លួន។ ត្រង់នេះហើយ ដែលក្រុមប្រឆាំងបានយកករណី CLV-DTA ធ្វើជាអាវុធមុខស្រួច ដើម្បីប្រឆាំងនឹងរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។
ហេតុនេះហើយ រាជរដ្ឋាភិបាល មានសិទ្ធិគ្រប់គ្រាន់និងពេញលេញនៅក្នុងការសម្រេចចិត្តដកខ្លួនចេញពី កិច្ចសហប្រតិបត្តិការតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍ (CLV-DTA) ដើម្បីដកអាវុធនយោបាយចេញពីក្រុមប្រឆាំង ដែលជានិច្ចកាលតែងតែប្រើប្រាស់បញ្ហាផ្សេងៗ ដើម្បីបំផុសបំផុលប្រជាជនឱ្យប្រឆាំងនឹងរាជរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីតែមហិច្ឆតានយោបាយនិងផលប្រយោជន៍សួនតួរបស់ខ្លួននិងក្រុមខ្លួន។
ជាមួយគ្នានេះដែរ នៅក្នុងសិទ្ធិអធិបតេយ្យរបស់រដ្ឋមួយ កម្ពុជាមានសិទ្ធិយ៉ាងពេញលេញនៅក្នុងការចូលរួម ឬដកខ្លួនចេញពីកិច្ចព្រមព្រៀងទាំងឡាយណា ស្របតាមការសម្រេចចិត្តផ្ទាល់ខ្លួនរបស់កម្ពុជា ដោយមិនចំណុះរដ្ឋាភិបាល ឬប្រទេសណាមួយឡើយ។ ជាការពិតណាស់ មិនមានកិច្ចព្រមព្រៀងណាមួយដែលបានចែងកំណត់ថា រដ្ឋជាភាគីមិនអាចដើរចេញពីកិច្ចព្រមពៀងនោះឡើយ។ នេះជាការសម្រេចចិត្តរបស់ប្រទេសសាមី ដោយយោងទៅលើភាពចាំបាច់នៃការអភិវឌ្ឍ និងតម្រូវការជាក់ស្ដែងនៃស្ថានភាពរបស់ប្រទេសខ្លួន។ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាក្នុងភាពជាអ្នកដឹកនាំប្រទេសដែលមានអធិបតេយ្យពេញលេញ មានសិទ្ធិនៅក្នុងការបន្តអភិវឌ្ឍតំបន់នានាដែលស្ថិតនៅក្នុងបូរណភាពដែនដីរបស់ខ្លួន គ្រប់ច្រកល្ហកនៃប្រទេសកម្ពុជា នៅក្នុងរង្វង់អធិបតេយ្យរបស់ខ្លួន ដើម្បីផ្ដល់នូវសុខភាពសេដ្ឋកិច្ច សុខមាលភាព និងការរស់នៅប្រកបដោយភាពក្សេមក្សាន្តរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ។ ភូមិភាគឦសាន នឹងនៅតែជាតំបន់ជាអាទិភាពមួយ ក្នុងចំណោមតំបន់អាទិភាព ដែលរាជរដ្ឋាភិបាលត្រូវជំរុញការអភិវឌ្ឍបន្តទៀត ព្រោះជាតំបន់ដាច់ស្រយាល ដែលមានតម្រូវការអភិវឌ្ឍខ្ពស់ ហើយក្នុងភាពជាម្ចាស់អធិបតេយ្យ រាជរដ្ឋាភិបាលត្រូវតែបន្តអភិវឌ្ឍតំបន់នេះ ទោះជាមានឬគ្មានការវាយប្រហារពីសំណាក់ក្រុមប្រឆាំងក្ដី ដូចដែលសម្ដេចធិបតីបានលើកឡើងបញ្ជាក់ហើយថា រាជរដ្ឋាភិបាលនឹងនៅតែបន្តអភិវឌ្ឍកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធព្រំដែន បន្តជូនដំណើរប្រជាពលរដ្ឋទៅទស្សនាតំបន់ព្រំដែន និងបន្តការតភ្ជាប់តំបន់ដាច់ស្រយាលឱ្យមកជាប់នឹងតំបន់មជ្ឈមណ្ឌលកណ្ដាល ឱ្យកាន់តែមានការអភិវឌ្ឍជាបន្តបន្ទាប់។
ជាការពិតណាស់ នៅក្នុងទិដ្ឋភាពសង្គមនិងសេដ្ឋកិច្ច ដូចដែលសម្ដេចតេជោ ហ៊ុន សែន បានលើកឡើងគឺ ការប្រកាសដកកម្ពុជាចេញពីកិច្ចសហប្រតិបត្តិការតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍ (CLV-DTA) គឺជាដកអាវុធនយោបាយចេញពីដៃក្រុមប្រឆាំង ដែលតែងតែលើកឡើងនូវទស្សនៈនយោបាយ ដែលមានលក្ខណៈដុតបញ្ឆេះកំហឹងជាតិនិយម សំដៅទៅដល់ការដុតកំដៅទំនាក់ទំនងកម្ពុជាជាមួយនឹងប្រទេសជិតខាង ពិសេសប្រទេសវៀតណាម ដែលជាទូទៅក្រុមប្រឆាំងព្យាយាមភ្ជាប់ការមន្ទិលសង្ស័យរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ពាក់ព័ន្ធនឹងអធិបតេយ្យរបស់កម្ពុជាទៅនឹងហេតុការណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្រ ដែលប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរមួយចំនួន នៅមានការគិតជាប់ដិតដាមនៅឡើយនោះ។ ហេតុនេះហើយ រាល់កិច្ចព្រមព្រៀងនិងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការជាមួយប្រទេសវៀតណាម ក្រុមប្រឆាំងតែងតែទាញយកមកធ្វើជាអាវុធនយោបាយដ៏ស្រួលស្រាល់ ដើម្បីវាយប្រហារនិងដាក់បន្ទុកលើរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។ នេះមានន័យថា រាជរដ្ឋាភិបាលត្រូវតែពិនិត្យពិចារណាឱ្យបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ធ្វើយ៉ាងណាបញ្ចប់ឱ្យបាននូវលទ្ធភាព ដែលក្រុមប្រឆាំងអាចញុះញង់ប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួន ដែលមានការគិតគូរមិនបានសព្វគ្រប់ ហើយអាចក្លាយទៅជាឧបករណ៍របស់ក្រុមប្រឆាំងនៅក្នុងការដុតបញ្ឆេះប្រទេសកម្ពុជា ដើម្បីសម្រេចមហិច្ឆតានយោបាយរបស់ពួកគេ។
ការដកខ្លួនរបស់កម្ពុជា ចេញពីកិច្ចសហប្រតិបត្តិការតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍ (CLV-DTA) នឹងមិនមានផលរំខានជាបញ្ហាចោទនោះឡើយ នៅក្នុងការអភិវឌ្ឍប្រទេសកម្ពុជា ព្រោះរយៈពេល២៥ឆ្នាំកន្លងមកនេះ នៅក្រោយការចូលរួមនៅក្នុងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការនេះ និងនៅក្នុងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលដើម្បីជំរុញការអភិវឌ្ឍប្រទេស ពិសេសការកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ បានផ្ដល់លទ្ធភាពដល់កម្ពុជានៅក្នុងការអភិវឌ្ឍប្រទេសប្រកបដោយចីរភាព និងអធិបតេយ្យ។ បន្ថែមពីនេះ ការដកខ្លួនរបស់កម្ពុជាចេញពីកិច្ចសហប្រតិបត្តិការនេះ ក៏នឹងមិនជះផលរំខានដល់កិច្ចសហប្រតិបត្តិការផ្សេងៗទៀតរបស់កម្ពុជាជាមួយនឹងប្រទេសវៀតណាម ដែលជាប្រទេសជិតខាងនោះដែរ ព្រោះនៅក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងវៀតណាម នៅមានកិច្ចសហប្រតិបត្តិជាច្រើនទៀត ដែលមានស្ទើតែគ្រប់ទិដ្ឋភាព ទាំងទ្វេភាគី និងពហុភាគី ក៏ដូចជាកិច្ចសហប្រតិបត្តិការក្នុងក្របខ័ណ្ឌក្នុងតំបន់ផងដែរ។ ហេតុនេះហើយ ផលប្រយោជន៍នៃការដកខ្លួនចេញពីកិច្ចសហប្រតិបត្តិការតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍ (CLV-DTA) របស់កម្ពុជា គឺការរក្សាបាននូវស្ថិរភាពនយោបាយនៅក្នុងសង្គម តាមរយៈការបញ្ចប់ការព្រួយបារម្ភរបស់ពលរដ្ឋមួយចំនួនដែលកើតឡើងដោយសារតែការចោទប្រកាន់ដោយគ្មានមូលដ្ឋានពីសំណាក់ក្រុមប្រឆាំង ក៏ដូចជាបញ្ចៀសឱ្យបាននូវការកើតឡើងនូវចរន្តជាតិនិយមជ្រុល។
លើសពីនេះទៅទៀត នៅក្នុងយុទ្ធសាស្ត្ររបស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ដែលជាគណបក្សកាន់អំណាច ជាអ្នកដឹកនាំស្ថាប័ននយោបាយ និងជាអ្នកការពារអធិបតេយ្យប្រទេសជាតិ ដែលទទួលបានការគាំទ្រពីប្រជាពលរដ្ឋដ៏ច្រើនលើសលុបតាមរយៈការបោះឆ្នោត ត្រូវតែគ្រប់គ្រងសភាពការណ៍នយោបាយនៅក្នុងប្រទេសឱ្យបាន ព្រោះប្រសិនបើអ្នកដឹកនាំមិនអាចគ្រប់គ្រងសភាពការណ៍នយោបាយក្នុងស្រុកបានទេ នោះគឺជាបង្កើតកំហុស ដែលពលរដ្ឋបានផ្ដល់សេចក្ដីទុកចិត្តឱ្យក្លាយជាអ្នកកាច់ចង្កូតនាវារបស់កម្ពុជា។ គណបក្សកាន់អំណាចត្រូវតែគ្រប់គ្រងសភាពការណ៍ ដោះស្រាយបញ្ហានៅចំពោះមុខឱ្យបាន ថែរក្សាសន្តិសុខ សណ្ដាប់ធ្នាប់ និងស្ថិរភាពសង្គមឱ្យខាងតែបាន ដើម្បីធានាបរិយាកាសមួយដែលផ្ដល់ភាពសុខដុមទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តដល់ប្រជាពលរដ្ឋ និងបន្តការអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិឱ្យមានវឌ្ឍនភាពឆ្ពោះទៅមុខជាបន្តបន្ទាប់៕
RAC Medi | លឹម សុវណ្ណរិទ្ធ
សេចក្ដីជូនដំណឹង ស្តីពី"ការអញ្ជើញចូលរួមដេញថ្លៃ ការផ្គត់ផ្គង់ប្រេងឥន្ធនៈប្រចាំឆ្នាំ២០២៤ សម្រាប់ជរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា ចាប់ពីថ្ងៃទី១៨ មេសា ឆ្នាំ២០២៤។ *ចាប់ទទួលលក់ពាក្យដេញថ្លៃពីថ្ងៃនេះតទៅ រហូតដល់ថ្ងៃទី១៨ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២៤ វេលាម៉ោង ១០.៣០នាទីព្រឹក។ ទូរសព្ទទំនាក់ទំនង : ០២៣ ៨៩០ ១៨០។
ថ្ងៃចន្ទ, 08 មេសា 2024 ម៉ោង 02:35 PM
សេចក្ដីជូនដំណឹង ស្តីពីការ ចូលរួមដេញថ្លៃ ផ្គត់ផ្គង់សម្ភារៈអេឡិចត្រូនិកសម្រាប់រាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា ចាប់ពីថ្ងៃទី៥ មិថុនា ឆ្នាំ២០២៣។ *កាលបរិច្ឆេទឈប់ទទួលពាក្យដេញថ្លៃ៖ ថ្ងៃទី៣០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៣ វេលាម៉ោង ១០.៣០នាទីព្រឹក។ ទូរសព្ទទំនាក់ទំនង : 012 78 36 46។
ថ្ងៃសុក្រ, 02 មិថុនា 2023 ម៉ោង 09:21 PM
វគ្គសិក្សាថ្មី សម្រាប់ឆ្នាំសិក្សាថ្មី ឆ្នាំ២០២២-២០២៣ ! សម្រាប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់ និងថ្នាក់បណ្ឌិត នៅរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា ចាប់ផ្តើមទទួលចុះឈ្មោះហើយ.... ព័ត៌មានលម្អិត សូមទាក់ទងមជ្ឈមណ្ឌលបណ្តុះបណ្តាលនិងស្រាវជ្រាវនៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា (អគារឥន្រ្ទទេវី) ឬតាមរយៈទូរសព្ទ៖ 067-811-667 / 010-268-797 / 099-238-677 / 097 728 4444
ថ្ងៃចន្ទ, 22 សីហា 2022 ម៉ោង 03:11 PM